Πριν από λίγο καιρό, έχοντας μόλις φτάσει στο γραφείο, χτυπάει το τηλέφωνο μου στην εφημερίδα. Απορημένη για το ποιος με θυμήθηκε πρωί – πρωί, σηκώνω και στην άλλη γραμμή ναι μεν είχα τον ήχο μιας γνώριμης φωνής, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν. Ήταν ο φίλος μου, Δημήτρης. Είχα να μιλήσω μαζί του, πολλά χρόνια, ούτε που θυμόμαστε πόσα. Πάντα τον είχα έγνοια, πώς να είναι, που να είναι, πώς να περνάει, αλλά είχαμε χάσει ο ένας τα χνάρια του άλλου, όσο και παράξενο να φαίνεται στην εποχή της τεχνολογίας.
Ο Δημήτρης λοιπόν, ο οποίος με αναζητούσε καιρό, με βρήκε στο τηλέφωνο και χάρηκα τόσο πολύ που τον άκουσα και που μπήκε στη διαδικασία να με ψάξει, πράγμα που με έκανε να σκεφτώ, πως αν θέλεις κάτι να το πετύχεις θα το κάνεις. Ο Δημήτρης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ζει με την οικογένεια του στην Ελβετία, μου είπε το εξής απλό, το οποίο μέσα στην καθημερινότητα το ξεχνάμε. «Ήθελα να ξέρω ότι είσαι καλά». Πόσες φορές, αγαπημένε μου αναγνώστη, δεν σκεφτήκαμε να τηλεφωνήσουμε σε κάποιον γνωστό μας να μάθουμε τα νέα του.
Πόσες φορές όμως το αναβάλλαμε, γιατί κάτι μας έτυχε. Και το μεταθέσαμε για αύριο, για μεθαύριο και τα χρόνια περνούσαν και η απόσταση μεγάλωνε, μέχρι που άκουσες ότι κάτι συνέβη στο πρόσωπο εκείνο και λυπήθηκες που δεν σήκωσες τότε το ακουστικό. Σε μια εποχή λοιπόν, που τα πάντα γίνονται τόσο γρήγορα, που δεν ξέρεις αύριο τι θα σου ξημερώσει, που οι άνθρωποι χάνονται σε μα στιγμή, έχω την εντύπωση, πως τίποτα δεν πρέπει να το αφήνουμε για αύριο. Ο χρόνος είναι αμείλικτος, περνά και δεν μας ρωτάει. Ούτε για το πρόγραμμα μας, τις υποχρεώσεις μας, τα όνειρα και τους στόχους μας. Αν θέλεις να μιλήσεις με κάποιον, σήκωσε το τηλέφωνο. Αν θέλεις να τον δεις, επιδίωξε το. Αν στεναχώρησες κάποιον, ζήτα του συγνώμη. Οτιδήποτε και αν νιώθεις, η ζωή σου δίνει την ευκαιρία να πεις όλα όσα αισθάνεσαι. Μη το αφήνεις γι αύριο. Πες τα τώρα. Γιατί αν δειλιάσεις, θα έρθει η στιγμή που θα είναι αργά για να κάνεις όλα όσα ήθελες. Και τότε είναι που θα το μετανιώσεις, που θα κατηγορήσεις τον εαυτό σου, που πίστευες ότι οι άνθρωποι θα βρίσκονται εκεί και θα σε περιμένουν.
Γι αυτό σου λέω, αγαπημένε μου. Μη λες πως θα το κάνεις αύριο, γιατί αν το αφήσεις, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σε αφήσει κι αυτό. Ξεκίνα να σκέφτεσαι διαφορετικά. Μη διστάσεις. Μη φοβηθείς και μη μετανιώσεις ποτέ για πράγματα που έκανες. Μόνο για τα άλλα να λυπάσαι, για εκείνα που δεν έκανες.
