Αν με ρωτήσεις, αγαπημένε μου αναγνώστη, δεν ξέρω αν τελικά το να δικαιώνεσαι μπορεί να σου προσφέρει μόνο χαρά. Αντιλαμβάνομαι, πως και μόνο στο άκουσμα της λέξης «δικαίωση», σου ήρθαν κατευθείαν στο μυαλό περιστατικά και άνθρωποι που ήρθαν στη ζωή σου για να σου δείξουν πως είναι να σε προδίδει κάποιος. Φίλοι, συνάδελφοι, σχέσεις. Άνθρωποι που τους φέρθηκες με τον καλύτερο τρόπο. Άνθρωποι που τους άνοιξες την καρδιά και το σπίτι σου και πίστευες πως θα σου φερθούν τουλάχιστον ανάλογα. Μέχρι τη στιγμή, που το «θεατράκι» τους έλαβε τέλος, πέταξαν τις μάσκες που είχαν φορέσει και εσύ ανακάλυψες ότι είχες βάλει στη ζωή σου κάποιον που στην ουσία δεν γνώριζες. Εννοείται ότι πληγώθηκες. Δεν σου πέρασε όμως από το μυαλό, ούτε μια στιγμή, ότι δεν είναι απαραίτητο ότι δίνεις να παίρνεις;
Δεν είχες σκεφτεί ότι αυτός που θα του δώσεις τα πάντα, μπορεί να σου δώσει και την μεγαλύτερη πίκρα; Ίσως είσαι τόσο καλοπροαίρετος, που όχι. Και τότε είναι που μένεις με τα ερωτήματα, τον θυμό και σκέφτεσαι ίσως πως θα πάρεις το αίμα σου πίσω. Θέλεις να εκδικηθείς, αλλά πίστεψε με, ούτε μέσω αυτής της πρακτικής θα καταφέρεις κάτι. Και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν πρέπει να πέσεις στο επίπεδο τους, αλλά το κυριότερο γιατί δεν κρύβεις ίχνος κακίας μέσα σου, παρά μόνο αξιοπρέπεια. Τα έχουμε μπερδέψει κάπως στο μυαλό μας η αλήθεια είναι, θεωρώντας ότι εκδίκηση και δικαίωση είναι ένα και το αυτό. Καταλαβαίνω την ανάγκη να δικαιωθείς. Όμως αυτό το ρόλο τον έχει αναλάβει η ίδια η ζωή. Γιατί εκείνη δεν ξεχνάει. Θυμάται πάντα, αναλόγως πράττει και αποκαθιστά τις ισορροπίες.
Είτε καλό κάνεις, είτε κακό θα το βρεις μπροστά σου, έλεγαν οι παλαιότεροι και χίλια δίκια είχαν. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να συνεχίζεις να πορεύεσαι στη ζωή με αξιοπρέπεια. Άφησε στην άκρη σχέδια εκδίκησης, αφού η δικαιοσύνη έρχεται όταν πρέπει, απέναντι σε όσους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μας φέρθηκαν άσχημα. Εσύ μην κάνεις τον κόπο να ανακατευτείς παραπάνω. Δεν χρειάζεται η δική σου παρέμβαση, η ζωή ξέρει τι κάνει και πως τα φέρνει και εσύ θα πρέπει να την εμπιστεύεσαι. Αρκεί να έχεις στο μυαλό σου, αγαπημένε μου, ότι η τιμή, η καλοσύνη και ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο είναι στοιχεία που αν τα έχεις θα πρέπει να νιώθεις περήφανος, όπως περήφανοι και τυχεροί θα πρέπει να νιώθουν όσοι βρίσκονται γύρω σου. Αλλά σε παρακαλώ. Κάνε μου μια χάρη. Μην πέσεις ξανά στην παγίδα και πιστέψεις ότι επειδή εσύ έχεις την καλοσύνη μέσα σου, αναλόγως θα σου φερθούν και οι γύρω σου. Κάτι τέτοιο σπανίζει και όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο πιο καλά για σένα.
