Πόσες φορές, αγαπημένε μου αναγνώστη, έτυχε να συμβεί κάτι και εσύ να απαντήσεις, χωρίς καν να το σκεφτείς «ε, και τι έγινε; Δεν πειράζει». Πόσα και πόσα «δεν πειράζει» έχουμε πει. Ε, δεν γίνεται να μη πειράζει. Πειράζει και παρά πειράζει πλέον. Δεν γίνεται τίποτα να μην μας ενοχλεί. Δεν γίνεται να δικαιολογούμε συνεχώς πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν γίνεται να δεχόμαστε κάθε συμπεριφορά προς το πρόσωπο μας που θα μας στεναχωρήσει. Δεν γίνεται να δικαιολογούμε κάθε τι που γνωρίζουμε ότι δεν δικαιολογείται.
Δε γίνεται συνεχώς να δίνουμε άφεση αμαρτιών. Είναι άδικο πραγματικά εσύ να συμπεριφέρεσαι με τον καλύτερο τρόπο στους γύρω σου και αυτοί να μη πράττουν το ίδιο. Ποιοι είναι αυτοί που έχουν την απαίτηση να αποδεχόμαστε κάθε τους συμπεριφορά, ειδικά όταν μάλιστα αυτή μας θίγει ως προσωπικότητες; Καιρός είναι κάποιοι να μάθουν να εκτιμούν. Και αν δεν μάθουν ας κατανοήσουν ότι απλά θα αρχίσουν να χάνουν το ένα άτομο πίσω από το άλλο στη ζωή τους. Καιρός είναι κάποιοι να αρχίσουν να σέβονται. Να μην προσποιούνται. Να μην κατηγορούν πίσω από την πλάτη σου και μόλις σε δουν να είναι όλο φιλιά και αγκαλιές. Προφανώς και σε κανέναν δεν αξίζει μια τέτοια είδους συμπεριφορά και όσοι είναι λάτρεις της θα πρέπει να καταλάβουν ότι το ψέμα, όπως και η συκοφαντία, έχουν κοντά ποδάρια.
Κανείς δεν έχει ανάγκη στη ζωή του να βρίσκονται άνθρωποι αχάριστοι και υποκριτές. Και μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο, αγαπημένε μου, ευτυχώς, έχω καταφέρει να μείνω στη ζωή μου με ανθρώπους που πραγματικά τους έχω επιλέξει, που έχουν αποδείξει ότι αξίζουν τη θέση τους στην καθημερινότητα μου, που δεν μένουν στα επιφανειακά, αλλά βρίσκονται εκεί για τα δύσκολα. Αυτούς να αναζητάς και εσύ. Εκείνους που θα μένουν στην ουσία. Που θα «είναι» και δεν θα «φαίνονται». Που δεν θα απαξιούν για κανέναν συνάνθρωπο τους. Που θα απεχθάνονται κάθε είδους ψέμα. Που θα αποφεύγουν τις μικρότητες. Που επιλέγουν το αυθεντικό από την απομίμηση. Που είναι ειλικρινείς. Που σε περιπτώσεις «πανικού» εκείνοι θα παραμένουν ήρεμοι και θα σου δείχνουν τη λύση. Που θα σε αγαπούν παρ’ όλες τις αδυναμίες του χαρακτήρα σου και θα σε βοηθούν να γίνουν καλύτερος άνθρωπος. Που θα είναι φίλοι και αληθινοί. Που θα αναγνωρίζουν τα λάθη τους και θα ζητάνε συγνώμη.
Αν σεβόμαστε τους εαυτούς μας, τέτοιους ανθρώπους πρέπει να έχουμε στις ζωές μας. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας μειώνει και σε κανέναν δεν πρέπει να δώσουμε το δικαίωμα να μας αντιμετωπίζει με κακία. Τα λέγαμε και χθες. Κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας ότι μπορούμε να γίνουμε ανά πάσα στιγμή θύμα του καθένα.
