Πόσοι μόνοι εκεί έξω;

Είχα μια συζήτηση τις προάλλες με μια γνωστή μου, η οποία συνεπής στα θέλω της, αποφεύγει τις δεσμεύσεις. Ακούει για γάμο και βγάζει σπυράκια. Πάνω στην συζήτηση, προσπαθούσε να με πείσει για το πόσο ωραίο είναι να ζει κανείς μόνος του. Να μην έχει κανέναν πάνω από το κεφάλι του. Να μην δίνει σημασία για το πότε θα φύγει ή θα γυρίσει στο σπίτι. Προφανώς, κι εσύ τώρα που το διαβάζεις, αγαπημένε μου αναγνώστη, ωραίο το βρίσκεις, όπως κι εγώ. Προφανώς και το να ζει και να χαίρεται κάποιος την προσωπική του ελευθερία είναι ωραίο. Αλλά δεν άντεξα, και την ρώτησα αυτή την φορά. Δεν της λείπει ένας σύντροφος; Μια αγκαλιά.

Μια κουβέντα που θα της πει κάποιος, όταν δεν θα είναι καλά. Η απάντηση της ήταν πως αυτά μπορεί και τα λαμβάνει από τους φίλους της. Και ξέρεις; Δεν είναι η μόνο περίπτωση στον φιλικό μου κύκλο που κάποιος έχει τέτοιες απόψεις. Κι αναρωτιέμαι. Τόσοι άνθρωποι εδώ γύρω, σε μια εποχή που οι γνωριμίες, αν μη τι άλλο, μπορούν να γίνουν πιο γρήγορα και εύκολα από ποτέ, γιατί να επιλέγει κάποιος τη μοναξιά του αντί μιας σχέσης; Μήπως τελικά η τόση ευκολία που μπορείς να γνωριστείς με κάποιον κάνει πιο δύσκολες τις σχέσεις; Και τι εννοώ. Στο παρελθόν τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι ρόλοι διακριτοί. Τα πράγματα στη σημερινή εποχή έχουν αλλάξει. Ας πούμε δεν χρειάζεται να έχεις σχέση με κάποιον για να συνευρεθείς μαζί του. Και κάπου εκεί ίσως να έχει χαθεί η μαγεία του έρωτα. Όσο για το φλερτ;

Ας μην το συζητήσουμε. Και πάλι θα αναφερθώ στο πόσο κακό, έως ένα βαθμό, κάνει η τεχνολογία στις αναμεταξύ μας σχέσεις. Γιατί μπορεί να μας φέρνει κοντά, αλλά ταυτόχρονα μπορεί και μας αποξενώνει συνάμα. Για κοίταξε λίγο γύρω σου. Όλοι με ένα κινητό στο χέρι, ανεβάζουμε φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λέγοντας για το πόσο υπέροχα περνάμε, κι όμως αυτό το υπέροχα δεν συμπεριλαμβάνει την επαφή μεταξύ μας, την συζήτηση. Και η αλήθεια, όσο κι αν θέλουμε να μην το πιστεύουμε, είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη, πως έχουμε πάψει να εκφραζόμαστε. Που να κάτσεις τώρα να ασχοληθείς και να μάθεις κάποιον που μέχρι χθες ήταν άγνωστος για σένα; Καλύτερα μόνος, σκέφτεσαι. Προς Θεού, δεν κρίνω κανέναν. Αν κάποιος είναι ευτυχισμένος μόνος του, με γεια του με χαρά του. Ισχύει όμως αυτό; Ή μήπως ο φόβος για το «μαζί» υπερισχύει; Οι σχέσεις θέλουν δουλειά, κόπο, χρόνο. Άραγε πόσοι είναι διατεθειμένοι;

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.