Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις στις οποίες άνθρωποι με έχουν απογοητεύσει ή έχουν προδώσει την εμπιστοσύνη μου. Τυχερή, δε νομίζεις; Αυτή τη συνειδητοποίηση έκανα, αγαπημένε μου αναγνώστη, όταν πληροφορήθηκα για έναν χωρισμό μιας γνωστής μου, η οποία προφανώς κι είναι απογοητευμένη από τον πρώην σύντροφο της, μιας και το να έχει κάποιος μια παράλληλη σχέση, ενώ είσαι σε γάμο, δεν είναι ασυνήθιστο στις μέρες μας, αλλά δεν μπορείς να το θεωρείς κι άξιο θαυμασμού. Είναι μόνο ένα παράδειγμα από το πώς μπορεί να κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου για κάποιον. O Στιβ Τζομπς, είχε πει ότι θα πρέπει στη ζωή μας να έχουμε εμπιστοσύνη σε κάτι. Είτε αυτό είναι στη ζωή, είτε στο πεπρωμένο, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Δύσκολο το εγχείρημα.
Στην αρχή θα ακούσεις να σε συμβουλεύουν να βρεις κάποιον που θα τον πιστεύεις ως άνθρωπο. Ένα άτομο που θα ξέρεις πως αυτό θα σου πει, αυτό και θα ισχύει. Που θα είναι η αφετηρία και το τέρμα σου, το λιμάνι σου. Να μπορείς να του ανοίγεις την ψυχή σου, να του λες χωρίς φόβο αυτά που σκέφτεσαι, να ξέρεις ότι θα βρίσκεται εκεί στα δύσκολα σου, να βλέπεις στο πρόσωπο του το στήριγμα σου. Αυτό το άτομο μπορεί να είναι οικογένεια σου, συγγενής, συνάδελφος, φίλος. Λίγη σημασία έχει.
Το θέμα είναι να μπορείς να τον διαλέξεις με τον σωστό τρόπο. Σκέψου, πόσες φορές έδειξες τυφλή εμπιστοσύνη σε κάποιον, που πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, σε έχει προδώσει, που διέψευσε την γνώμη που είχες για εκείνον. Ποιος; Εκείνος που ήξερε τα πάντα για σένα, που του εμπιστευόσουν τα πάντα, που σε κοιτούσε στα μάτια και ένιωθες ότι πραγματικά ήταν εκεί για σένα. Στο συμπέρασμα που έχω καταλήξει, είναι ότι όταν σταματάς να επιβεβαιώνεις τον άλλον, δεν τον αφορά πλέον τι έχετε περάσει μαζί, τι έχεις κάνει εσύ για εκείνον κι απλά σε αφήνει εκτεθειμένο.
Ξέρω, μπορεί να ταράξω, αλλά δεν μας προσεγγίζουν όλοι με τις καλύτερες προθέσεις. Εκεί έξω υπάρχει πολύ κακία, ζήλια κι άνθρωποι που δεν θα χαρούν ποτέ με καμία σου επιτυχία. Που ακόμη κι αν χαμογελούν όταν εσύ είσαι χαρούμενος, υποτίθεται ως συμπαράσταση στη δική σου ευτυχία, δεν είναι ειλικρινείς. Προφανώς και η λύση δεν είναι να κλειστείς στο καβούκι σου και να μην μιλάς σε άνθρωπο. Τουλάχιστον όμως φρόντισε την επόμενη φορά να είσαι πιο προσεκτικός στο που θα ανοίξεις την καρδιά σου, με ποιον θα μοιραστείς τα μυστικά σου, τις χαρές και τις λύπες σου, έτσι θα μειώσεις το ρίσκο μιας πιθανής απογοήτευσης. Γιατί ποιος θέλει να νιώθει προδομένος;
Γι αυτό ας εμπιστευόμαστε, με προσοχή όμως, πριν θεωρήσουμε τον άλλον κομμάτι της ζωής μας.
