Σε κανέναν δεν αξίζει τόσος πόνος

Έβλεπα μια εκπομπή τις προάλλες στην τηλεόραση, αγαπημένε μου αναγνώστη, με μια μάνα που έχασε σε τροχαίο την κόρη της και παρακαλούσε να της δοθεί οποιαδήποτε πληροφορία για εκείνο το δυστύχημα, με την παράσυρση του παιδιού της από ΙΧ αυτοκίνητο και την εγκατάλειψη του. Μάνα δεν είμαι, αλλά σαν άνθρωπος είδα τον πόνο να ξεχειλίζει από τα μάτια της.

Πως είναι δυνατόν να μπορέσεις να αποδεχτείς ότι ένα πλάσμα που το έφερες στον κόσμο με πόνο, το ανέθρεψες και ήταν σάρκα από τη σάρκα σου, μπορεί να μην υπάρχει πλέον στη ζωή σου. Συζητώντας με γυναίκες που έχουν γίνει μάνες, λένε ότι αν δεν γεννήσεις δεν μπορείς να καταλάβεις πως αλλάζει η κοσμοθεωρία σου. Η έγνοια σου είναι το παιδί σου, εκείνο αποτελεί το κέντρο του κόσμου σου.

Εκείνο είναι το πιο σημαντικό απ΄ όλα. Η απόλυτη προτεραιότητα σου. Η αγάπη σου. Η ανάσα σου. Η αγωνία σου. Να το βλέπεις να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και να νιώθεις περηφάνια. Να του μαθαίνεις να περπατάει, να το βλέπεις να γελά και να γελά μαζί του και όλος ο κόσμος. Να είσαι εκεί, δίπλα του, σε κάθε βήμα και να επιβραβεύεις την όποια του προσπάθεια. Εκεί, μαζί, στα δύσκολα και τα εύκολα.

Να του μαθαίνεις να είναι καλός άνθρωπος, δυνατός, να μπορεί να στέκεται στα πόδια του. Να το μεγαλώνεις με αρχές, ήθος και να βλέπεις τα χρόνια να περνούν και εκείνο να μεταμορφώνεται από μωρό σε άνθρωπο που τραβάει πλέον το δικό του δρόμο. Ευλογία να γίνεσαι γονιός, ακούω να λένε. Μέχρι τη στιγμή που τα πάντα γύρω σου μαυρίζουν. Ένα ατύχημα, μια αρρώστια, ένα γεγονός σου στερεί ότι πιο πολύτιμο είχες στη ζωή σου. Το πλάσμα εκείνο που με πόνο και θυσίες μεγάλωσες. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος, λένε, από μια μάνα να χάνει το παιδί της.

Και είμαι σίγουρη ότι έτσι είναι. Και τότε είναι που αρχίζουν τα αμέτρητα «γιατί» να βασανίζουν. Η ζωή είναι άδικη, αλλά γιατί να δίνει τόσο πόνο, αναρωτιόμαστε όλοι όταν ακούμε για ανάλογα περιστατικά. Δεν ξέρω αν υπάρχει απάντηση, ούτε αν μπορεί κάποιος ποτέ μπορεί να βρει το δίκιο του. Ο πόνος θα είναι πάντα φωλιασμένος στην καρδιά ενός γονιού που μέσα από τα χέρια του χάνει ότι πιο σημαντικό έχει αποκτήσει πάνω στη Γη. Ποτέ, κανένας άνθρωπος δεν είναι προετοιμασμένος για μια απώλεια ενός δικού του ανθρώπου. Ποτέ κανένας λόγος παρηγοριάς δεν θα είναι ικανός να απαλύνει τον πόνο. Μια λέξη μόνο, έστω και αν πάει στράφι, σε όλες αυτές τις μανάδες που κλαίνε και πονάνε για τα παιδιά τους. Κουράγιο.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.