Η αλήθεια είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι το βάρος κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς δίνεται στα παιδιά. Και πως θα αλλιώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε, αφού για τα παιδιά γίνονται όλα. Εκτός από τους μικρούς ή λίγο μεγαλύτερους φίλους όμως, φέτος θέλω να δώσω περισσότερο τις ευχές μου στο διδακτικό προσωπικό. Που όλο παράπονα έχουμε από δασκάλους και καθηγητές, αλλά και σπανίως μπαίνουμε στη θέση τους για να τους καταλάβουμε. Εντάξει, ξέρω πως δεν είναι όλοι οι διδάσκαλοι το ίδιο. Είχα κι εγώ καθηγήτρια που έμπαινε στο μάθημα, κάθε φορά, και κοιμόταν πάνω στην έδρα της ή άλλοι πάλι που απλά έμπαιναν στην αίθουσα, έκαναν το καθήκον τους και αποχωρούσαν, χωρίς να μεταφέρουν στην τάξη τους κάτι άλλο, εκτός από στείρα γνώση.
Υπάρχουν όμως δάσκαλοι και καθηγητές που αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους μαθητές τους. Γι αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν αξίζει να γραφτούν λίγες λέξεις και μια ευχή. Κι αυτό γιατί όταν ένας μαθητής τους θα έχει κάποια απορία, ακόμη κι αν δεν την γνωρίζει, θα ψάξει, θα μάθει και την επόμενη μέρα θα του δώσει την απάντηση. Γιατί είναι δίκαιοι κι αντικειμενικοί απέναντι σε όλα τα παιδιά, ακόμη κι αν είσαι ο «ταραξίας» της τάξης. Γιατί δεν μαθαίνουν μόνο στα παιδιά, αλλά προσπαθούν να μάθουν κι αυτοί από εκείνα. Γιατί δεν το «παίζουν» καλοί ως ανταπόδοση της αγάπης των μαθητών τους, ούτε βάζουν υψηλούς βαθμούς για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Γιατί ο μαθητής για εκείνους δεν είναι ένα ξένο σώμα, αλλά ένα παιδί, που ίσως να το γνωρίζει καλύτερα κι από το δικό του, αναλογιζόμενοι το χρόνο που περνάνε μαζί.
Σε αυτούς θέλω να πω λοιπόν καλή, σχολική χρονιά. Σε αυτούς που δεν κοιτάνε να φύγουν πριν την ώρα τους από το σχολείο, αλλά θα παραμείνουν μέχρι αργά, κάτι να μαστορέψουν, κάτι να καλλωπίσουν, κάποια απορία μαθητή να λύσουν. Σε αυτούς που βλέπουν στα μάτια κάθε παιδιού ξεχωριστά ένα χάρισμα. Σε αυτούς που δεν θυμώνουν αν τα παιδιά αντιδρούν, αλλά ξέρουν να τα «φέρνουν βόλτα» με χάρη. Σε αυτούς που ακόμη και χαζομάρες να γίνονται μέσα στην τάξη, δεν θα θυμώσουν, αλλά μπορεί να διασκεδάσουν κιόλας. Σε αυτούς που κάθονται κι ακούν τις αγωνίες των γονιών και τους συμβουλεύουν. Σε αυτούς που εξακολουθούν να ονειρεύονται ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα, παλεύουν γι αυτό, ακόμη και όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν. Καλή χρονιά λοιπόν σε όλους, κι ακόμη περισσότερο σε όλους τους διδασκάλους που με μια κιμωλία στο χέρι προσπαθούν να διδάξουν τη ζωή σε ένα παιδί.
