Να τρέχεις συνεχώς, να είσαι μέσα στην κίνηση, να έχεις ξυπνήσει με πονοκέφαλο, να έχεις συναντήσει εκνευριστικούς ανθρώπους, να είσαι όρθιος περιμένοντας σε μια ουρά. Όχι, δεν σου μιλάω για μια τυπική Δευτέρα, που για κάποια περίεργο λόγο όλα θα πηγαίνουν στραβά. Σου μιλάω για μια οποιαδήποτε ημέρα, αγαπημένε μου αναγνώστη, που με το που θα ξυπνήσεις θα πρέπει να είσαι ταυτόχρονα σε δέκα μέρη, το μυαλό σου να παίρνει στροφές με ταχύτητα φωτός, τα χέρια σου να έχουν πάρει φωτιά, στην προσπάθεια να βγάλεις όλες τις υποχρεώσεις σου εις πέρας, α, και να είναι και όλοι γύρω σου ικανοποιημένοι.
Μέσα σε όλο αυτό το απίστευτο σκηνικό, φτάνει η στιγμή που επιτέλους είσαι έξω από την πόρτα του σπιτιού σου. Λίγα βήματα μόλις σε χωρίζουν από το να μπεις στο ησυχαστήριο σου. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι θέλεις να μπεις μέσα στο δωμάτιο, να κλειδώσεις πίσω σου την πόρτα και να αφήσεις μια για πάντα την δύσκολη μέρα που βίωσες. Και ναι, η ώρα της ανακούφισης έχει φτάσει. Έχεις βγάλει τα παπούτσια σου, έχεις αφήσει όλα τα πράγματα που κρατούσες επί ώρες στα χέρια και με ανακούφιση αφήνεις το κορμί σου να ισιώσει πάνω στον καναπέ. Πες μου τώρα, υπάρχει πιο ευτυχισμένη μέρα από αυτή; Αν με ρωτάς, είναι από τις πιο ευτυχισμένες.
Γιατί αναγνωρίζεις στον εαυτό σου την προσπάθεια που κατέβαλλε για να τα φέρει όλα σε λογαριασμό και τώρα μπορεί, μακριά από σκοτούρες να απολαύσει την ηρεμία του. Θα μου πεις γιατί. Μα γιατί είναι ο χρόνος που έχεις πλέον ολόδικο σου. Να τον αφιερώσεις όπως εσύ νομίζεις για σένα. Να χαλαρώσεις. Να βάλεις ένα ποτήρι κρασί, να ακούσεις τη μουσική που σε ηρεμεί, να σκεφτείς με την ησυχία σου το πρόγραμμα σου. Να βάλεις σε μια σειρά τις σκέψεις σου. Ξέρεις, εκείνες που ανέβαλλες να κάνεις κατά τη διάρκεια της ημέρας, που λόγω των προβλημάτων και των εντάσεων δεν σου επέτρεπε να φέρεις στην επιφάνεια. Μέχρι τη στιγμή που θα πέσεις για ύπνο να ξεκουραστείς και να κάνεις τον απολογισμό της ημέρας, φορτίζοντας τις μπαταρίες για αύριο πάλι. Ξέρω, πολλές φορές τα βλέπουμε όλα μαύρα. Όμως αυτή η στιγμή της απόλυτης χαλάρωσης και ηρεμίας μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε όλα όσα εκείνη τη στιγμή μας φαίνονται απροσπέλαστα. Ας δίνουμε στον εαυτό μας το χρόνο να αποσυμπιεστεί, μέχρι να ξαναβγεί στον τρελό έξω κόσμο την επόμενη.
Ίσως να βαρέθηκες το «φτου κι από την αρχή», όμως σκέψου την ώρα που θα αναστενάξεις ανακουφισμένος πως ναι, πάλι τα κατάφερες.
