Πολλές είναι οι φορές που αναρωτιέμαι, αγαπημένε μου αναγνώστη, αν τελικά ήρθαμε σε αυτή τη ζωή για να δουλεύουμε και να ζούμε ή για να ζούμε και να δουλεύουμε. Θα μου πεις, με τα δεκάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες σήμερα, πρέπει να κάνουμε το σταυρό μας που τουλάχιστον ένας σε κάθε σπίτι έχει μια δουλειά και μπορεί να κινείται οικονομικά το νοικοκυριό. Κακά τα ψέματα, για να ζήσεις με αξιοπρέπεια τα χρήματα είναι αναγκαία. Και για να έχεις χρήματα πρέπει να δουλέψεις.
Είτε με πλήρη ωράριο, είτε με «σπαστό», κάθε δουλειά έχει τα υπέρ και τα κατά της, τα πάνω της και τα κάτω της. Και πες ότι είσαι από τους τυχερούς που δουλεύει. Μετά από τόσες ώρες στη δουλειά, με κούραση, νεύρα ίσως, μου λες πως παλεύεις την υπόλοιπη μέρα; Τι κάνεις μόλις τελειώσει το ωράριο σου; Νιώθεις τόσο σωματικά καταπονημένος που επιλέγεις να πας σπίτι σου και να οριζοντιωθείς στο κρεβάτι σου ή είσαι από εκείνους που δεν βλέπουν την ώρα να φύγουν από την δουλειά για να βρεθούν με φίλους τους; Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές η εργασιακή πίεση είναι τόσο μεγάλη, που το μόνο που θέλουμε είναι να πάμε σπίτι, να καθίσουμε στον καναπέ και να μην ακούμε άνθρωπο, μέχρι να αποφορτιστούμε. Υπάρχει όμως και μια μερίδα ανθρώπων, που επιλέγει, και καλώς αν θέλεις την άποψη μου, να κάνει κάτι διαφορετικό.
Που η πρώτη επιλογή για μετά την δουλειά δεν θα είναι να πάνε σπίτι τους, αλλά θα επιλέξουν να κάνουν μια βόλτα στην παραλία. Να φορτίσουν και πάλι μπαταρίες. Να βρεθούν με τους φίλους τους. Γιατί κακά τα ψέματα, αγαπημένε μου. Η δουλειά, με τόσες ώρες που μας «τρώει», έχει καταφέρει να μας αποξενώσει με συγγενείς και φίλους. Θα μου πεις, από επιλογή γίνεται αυτό.
Πες το όμως αυτό και σε κάποιον που μπορεί να ξυπνάει από τα χαράματα και να γυρίζει το απόγευμα στο σπίτι του τι αντοχές έχει για να κάνει συναντήσεις ή να βγει για ένα ποτό. Μου έλεγε ένας φίλος της προάλλες «είμαι τόσο κουρασμένος, που σκέφτομαι αν τελικά υπάρχει ζωή μετά τη δουλειά». Τι να απαντήσεις τώρα, σε έναν άνθρωπο που για να ζήσει την οικογένεια του κάνει δυο και τρεις δουλειές, αλλά έχει χάσει το πιο σημαντικό. Την επικοινωνία μαζί τους. Μπορεί να μην το τηρώ πάντα αυτό που θα σου προτείνω, αλλά κάποιες στιγμές πρέπει να το ακολουθούμε.
Ας χάσουμε λίγο από τον ύπνο μας, ας μην ξεκουραστούμε όσο πρέπει, ας διασκεδάσουμε και ας ρουφήξουμε τις στιγμές όσο έχουμε ακόμη αντοχές. Ας βγούμε, ας φάμε, ας πιούμε, κι ας έχουμε την επόμενη ημέρα πρωινό ξύπνημα. Καλή η δουλειά, αλλά ας μην μας φάει κιόλας. Μια φορά θα ζήσουμε, τουλάχιστον ας το απολαύσουμε.
