Δεν ήταν το σωστό timing, άκουσα μια φίλη να μου λέει, για το γεγονός ότι τελικά δεν τελεσφόρησε μια νέα σχέση που πήγε να αναπτυχθεί, αλλά τελικά, δεν βρήκε…χώρο. Και ναι, πάλι προβληματίστηκα, αγαπημένε μου αναγνώστη. Γιατί αναρωτήθηκα, πως είναι δυνατόν, δυο άνθρωποι που τους βλέπεις και περνάνε καλά μαζί, που ταιριάζουν, που έχουν κοινά ενδιαφέροντα, τελικά να μην μπορούν να βρουν το χώρο, αλλά κυρίως το χρόνο για να μπορούν να είναι μαζί. Πως δυο άνθρωποι, που έρχονται ο ένας κοντά στον άλλον, καταφέρνουν έτσι οι συνθήκες και τους κρατάνε χώρια. Αν με ρωτάς, νομίζω ότι δεν φταίει κανένας χρόνος και καμιά λάθος στιγμή.
Εμείς φταίμε. Που έχουμε εγκλωβιστεί από φόβο. Που νιώθουμε αδύναμοι να αφεθούμε. Που δεν τολμάμε να παραδεχτούμε ότι επιθυμούμε, μήπως πληγωθούμε. Που νομίζουμε ότι ζωή είναι αυτό που βιώνουμε μέσα από υπολογιστές και κινητά. Κανένας χρόνος δεν μας φταίει. Εμείς είμαστε η αιτία που μια σχέση δεν καρποφόρησε. Κι ας μην ψάχνουμε να ρίξουμε αλλού τις ευθύνες. Μιλώντας για τα διαζύγια, που ολοένα και πληθαίνουν και οι αποφάσεις καμιά φορά παίρνονται «στο πόδι», σκεφτόμουν ότι οι άνθρωποι πλέον έχουν τόσες επιλογές γύρω τους, που αν κάτι «χαλάσει» δεν θα μπουν στη διαδικασία να το επιδιορθώσουν, απλά θα το αντικαταστήσουν. Δεν θέλουμε να κοπιάζουμε για τις σχέσεις μας, αυτό είναι όλο.
Βαριόμαστε. Και κάπου εδώ έρχομαι να σε ρωτήσω, αγαπημένε μου. Αλήθεια, τι νομίζεις ότι προσφέρουμε ο ένας στον άλλο; Τι είμαι εγώ για σένα, και τι εσύ για μένα; Σε μια καθημερινότητα που τρέχει με τρελούς ρυθμούς, γιατί να περιμένεις ο χρόνος να βρει τον τρόπο, όταν εσύ ο ίδιος αδιαφορείς; Πως περιμένεις να γνωριστούμε, αν δεν κοιταχτούμε στα μάτια, σηκώνοντας το βλέμμα από το κινητό;
Τι είναι αυτό που μπορεί να διώξει για λίγο τα προβλήματα από το κεφάλι μας και ποιο είναι αυτό το συστατικό που μπορεί να κάνει μια σχέση να μην αποτελέσει στο τέλος σκοτούρα; Το θέμα είναι θα θέλεις να παλέψεις για μια σχέση που πιστεύεις ότι μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι όμορφο. Σημασία έχει να είμαστε αληθινοί, πρώτα με τους εαυτούς μας. Και ο χρόνος βρίσκεται. Γι αυτό άσε τις δικαιολογίες, και πιάσε από το χέρι εκείνον που σε ενδιαφέρει. Βρείτε το δικό σας χώρο και χρόνο. Αφού το βλέπεις. Δεν βρεθήκατε τυχαία. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε τι είναι αυτό που σας δένει, και έστω και αν οι συνθήκες καμιά φορά δεν ευνοούν, νιώστε τυχεροί. Τουλάχιστον νιώσατε κάτι…
