Ο Στέφανος Γωγάκος, γόνος πολυμελούς οικογενείας, έλκει την καταγωγή του από το Βροντερό Τρικάλων. Από το 1963 διαμένει μόνιμα στην Θεσσαλονίκη. Είναι χημικός – ζυθοποιός. Τυγχάνει δημοτικός σύμβουλος στην συμπρωτεύουσα, αντιπρόεδρος του περιφερειακού τμήματος Κ&Δ Μακεδονίας και μέλος της συνέλευσης των αντιπροσώπων /ΣτΑ της Ένωσης Ελλήνων Χημικών (ΕΕΧ).
Ήταν από τους επιβάτες που επέζησαν από το φονικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, το πιο αιματοβαμμένο στην ιστορία της Ελλάδας. Επέβαινε στο πέμπτο βαγόνι της αμαξοστοιχίας που είχε ξεκινήσει από Αθήνα, τραυματίστηκε στο κεφάλι και μετά τις πρώτες βοήθειες από τα πληρώματα του ΕΚΑΒ επέστρεψε με λεωφορείο στη Θεσσαλονίκη. Περιγράφοντας την οδυνηρότατη εμπειρία του στο skai.gr, είπε:
«Βιώσαμε μια κόλαση. Έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα… Επέστρεφα στη Θεσσαλονίκη από εργασίες στην Αθήνα, με το γρήγορο τρένο. Φτάνοντας έξω από τη Λάρισα, ακούστηκε μία ανακοίνωση ότι υπάρχει πρόβλημα στις γραμμές και πως θα χρειαστεί να κάνουμε μία στάση 15 λεπτών. Λίγο αργότερα και ενώ είχε ξεκινήσει και πάλι το τρένο, ακούσαμε έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Όλα τα τζάμια του βαγονιού μας έσπασαν και μέσα έμπαινε καπνός από φωτιά. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική…
Από την έντονη πρόσκρουση τινάχτηκα στον αέρα και χτύπησα το κεφάλι μου στο ταβάνι. Πολλοί επιβάτες έπεσαν από τις θέσεις τους, ούρλιαζε ο κόσμος. Τα φώτα έσβησαν και ως μόνο εφόδιο είχαμε τους φακούς από τα κινητά τηλέφωνα. Μετά ήρθαν οι άνθρωποι του ΟΣΕ, άνοιξαν τις πόρτες και βγήκαμε σιγά σιγά έξω. Περπατώντας σε χωματόδρομο βγήκαμε σε ένα ξέφωτο, όπου μας περίμεναν τα ασθενοφόρα. Είχα αίματα στο κεφάλι, μας περιποιήθηκαν και στη συνέχεια μας έβαλαν στα λεωφορεία να γυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη».
Αρκετοί φοιτητές, σύμφωνα με τον κ. Γωγάκο, βοήθησαν άλλους επιβάτες που ήταν εγκλωβισμένοι και που είχαν τραυματιστεί και δεν μπορούσαν μόνοι τους να βγουν από το τρένο, ενώ συμπλήρωσε πως η πληρότητα του συγκεκριμένου δρομολογίου ήταν στο 100%. «Συχνά ταξιδεύω με τρένο για την Αθήνα και επιστρέφω πάλι πίσω. Αυτή τη φορά, όλα τα βαγόνια ήταν γεμάτα και όλες οι θέσεις κατειλημμένες. Ευχαριστώ τον Θεό που είμαι ζωντανός».
Πηγή: https://www.trikalaola.gr/
