Από τη δεκαετία του 1950, όλες οι εκθέσεις για την ελληνική οικονομία καταλήγουν σε μια κοινή διαπίστωση: οι διαρθρωτικές ανεπάρκειες του δημόσιου τομέα αποτελούν έναν από τους βασικότερους ανασταλτικούς παράγοντες για την επίτευξη υψηλών ρυθμών οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης
Υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια για αυτές τις παθογένειες. Η συγκεντρωτική δομή της διοίκησης και η συσσώρευση στα Υπουργεία τεράστιου όγκου λειτουργιών οδηγούν σε αναποτελεσματική αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων. Επίσης ο κατακερματισμός των αρμοδιοτήτων δημιουργούν επιπλέον διοικητικά κόστη.
Η τοπική αυτοδιοίκηση ως το επίπεδο διακυβέρνησης που βρίσκεται πιο κοντά στους πολίτες, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη δημοκρατία και την κοινωνική ανάπτυξη
Ητοπικήαυτοδιοίκησηείναιμιαμορφήαποκέντρωσης.Όμως,απότηγενικήανασκόπηση του θεσμού, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης,προκύπτει αναμφισβήτητα το γεγονός, ότι επικρατεί μια σοβαρή σύγχυση στο περιεχόμενοαυτής. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι βοηθητική λειτουργία της κεντρικής διοίκησης, παράλληλαόμωςκαι οργανικόστοιχείο κάθεμορφήςδιοίκησης. Η λογική της αποκέντρωσης έχει να κάνει με τις έννοιες τις αποτελεσματικότητας, της αποδοτικότητας της διοίκησης αλλά και με την εξοικονόμηση πόρων και εν τέλει και με ένα πιο λειτουργικό κράτος.
Σύμφωνα με το ‘Αρθρο 101 του Συντάγματος : (Διοικητική αποκέντρωση) η διoίκηση τoυ Kράτoυς oργανώνεται σύμφωνα με τo απoκεντρωτικό σύστημα, η διoικητική διαίρεση της Xώρας διαμoρφώνεται με βάση τις γεωoικoνoμικές, κoινωνικές και συγκoινωνιακές συνθήκες και τα περιφερειακά όργανα του Κράτους έχουν γενική αποφασιστική αρμοδιότητα για τις υποθέσεις της περιφέρειας. Οι περιφέρειες είναι αυτοδιοικούμενα κατά τόπο νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και αποτελούν το δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοΔιοίκησης.
Οι περιφέρειες σχεδιάζουν, προγραμματίζουν και υλοποιούν πολιτικές σε περιφερειακό επίπεδο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, σύμφωνα με τις Αρχές της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής της χώρας, λαμβάνοντας υπόψη και τις εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές.
Οι Περιφέρειες ήδη διαδραματίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του τόπου, στην αύξηση του ΑΕΠ και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ο ρόλος του συγκεκριμένου θεσμού στην αντίληψη του μέσου πολίτη είναι υποβαθμισμένος. Ο μέσος πολίτης θεωρεί το θεσμό απόμακρο και ότι δεν τον αγγίζει στην καθημερινότητα. Ωστόσο ο ρόλος της Περιφέρειας είναι πολύ σημαντικός διότι είναι το μέσο χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων και έργων υποδομής στους δήμους. Θέλω να ελπίζω ότι στο κοντινό μέλλον οι Περιφέρεις θα λειτουργούν ως μικρές αυτόνομες οντότητες χωρίς να χρειάζονται κρατικές χρηματοδοτήσεις. Αυτό θα μπορέσει να επιτευχθεί εφόσον γίνουν πράξη αυτά τα οποία έχει προτείνει εδώ και μία τετραετία o πρώην πρόεδρος της ΕΝΠΕ Κώστας Αγοραστός σε αρμόδιους φορείς.
Ενίσχυση του πολιτικού ρόλου της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, ώστε να μετεξελιχθεί σε Περιφερειακή Διακυβέρνηση. Αλλά και ανάδειξη του διφυούς χαρακτήρα και του διττού ρόλου της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης τόσο ως φορέα περιφερειακής δημοκρατίας και τοπικής αυτονομίας, όσο και ως ουσιαστικού παράγοντα του διοικητικού και πολιτικού συστήματος της χώρας, σε λειτουργική συναρμογή με την κεντρική και αποκεντρωμένη διοίκηση, στο μέτρο που η τελευταία θα διατηρηθεί.
Τέλος όλοι θα πρέπει να αντιληφθούμε το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Περιφέρεια στην καθημερινότητα του πολίτη και να πάμε στις κάλπες κρίνοντας ορθά με βάση τα έργο, την γνώση, τις νέες ιδέες και την εμπειρία και επιλέγοντας αυτούς που θέλουμε να μας αντιπροσωπεύσουν στο σπουδαιότερο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Την Περιφέρεια
*Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με τον Κώστα Αγοραστό, Πρόεδρος Κέντρου Πρόληψης Μαγνησίας «Πρόταση Ζωής» , Αντιπρόεδρος Πανελληνίου Δικτύου Κέντρων Πρόληψης
