Ο τόπος μας συνδυάζει τα δύο ομορφότερα δώρα του Θεού, τα κατάφυτα βουνά και τη γαλήνια θάλασσα. Οι βαθύσκιωτες πλαγιές του Πηλίου με τα πανύψηλα δέντρα, με τις συναυλίες των πουλιών, και τα γραφικά χωριουδάκια, αποτελούν ένα κόσμημα της ελληνικής φύσης. Τα δαντελωτά ακρογιάλια του Αιγαίου και του Παγασητικού ξεκουράζουν τον επισκέπτη και γαληνεύουν το πνεύμα.
Όμως η φύση έχει τις αντοχές της και όταν αυτές παραβιάζονται, θυμώνει και διεκδικεί το χώρο της. Έτσι μπορούν να ερμηνευθούν οι πρόσφατες καταστροφές σε όλη τη ράχη του Πηλίου. Η φύση βιάστηκε από την πρόχειρη εκμετάλλευση του ανθρώπου. Το βουνό και η θάλασσα έδειξαν τις ανοχές τους για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το σωστό τρόπο εκμετάλλευσης των δώρων του Θεού και της Φύσης. Κάθε καταστροφή πρέπει να γίνει αφορμή δημιουργίας.
Η περιοχή μας είναι ιδανική για ήπια πολεοδομική αξιοποίηση, στέρεα, αλλά μικρής παρέμβασης τεχνικά έργα. Προσφέρεται όμως για ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Για μικρές μονάδες φιλοξενίας υψηλού επιπέδου σε συνδυασμό με τον ελλιμενισμό πολυτελών τουριστικών σκαφών στο λιμάνι του Βόλου, ίσως μελλοντικά και σε κάποιο αναβαθμισμένο λιμάνι του Πηλίου. Πρέπει να αναβαθμιστούν τα λιμενικά έργα στο Ανατολικό και Νότιο Πήλιο, καθώς έχει κεντρική θέση στο Δυτικό Αιγαίο. Η αξιοποίηση του αεροδρομίου της Νέας Αγχιάλου σε συνδυασμό με την κρουαζιέρα και την προσέλκυση θαλάσσιου τουρισμού υψηλού εισοδήματος, θα ανεβάσει το τουριστικό brand-name της χερσαίας Μαγνησίας. Γιατί να μη ξανασκεφθούμε την ίδρυση Ναυτικών Ακαδημιών στην περιοχή για να βάλουμε τον εφοπλισμό να στρέψει το επενδυτικό ενδιαφέρον του στο νομό μας;
Η αξιοποίηση του φυσικού τοπίου, της χλωρίδας, των βοτάνων, των δασικών διαδρομών, μπορεί να δημιουργήσει έναν οικολογικό τουρισμό, που θα προσθέσει στο τουριστικό όνομα της περιοχής. Η λειτουργία και προβολή μικρών οικοτεχνικών παραγωγικών μονάδων, που ήδη υπάρχουν, πρέπει να προβληθούν ιδιαίτερα μεσα από ένα διαρκή εκθεσιακό χώρο στο Δήμο Βόλου και στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας.
Το τουριστικό προϊόν ανεβάζει ο διεθνής τουρισμός υψηλού εισοδήματος και τα ειδικά γεγονότα (φεστιβάλ, εκθέσεις). Τα χωριά του Πηλίου μπορούν να φιλοξενήσουν μικρής διάστασης, αλλά υψηλού κύρους και προβολής καλλιτεχνικά και οικολογικά γεγονότα. Για το σκοπό αυτό πρέπει να προβληθεί η ιστορία κάθε χωριού, η σύνδεσή του με ονόματα της μουσικής (Σισιλιάνος), των γραμμάτων, της πολιτικής. Και τέτοια υπάρχουν πολλά. Ο επισκέπτης πρέπει να γίνεται γνώστης της ιστορίας. Η ιστορία είναι μια πρόσθετη αξία ενός τόπου.
Όμως η αναβάθμιση ενός τόπου απαιτεί επενδύσεις. Πρώτα από ανθρώπους που συνδέονται με τον τόπο. Που έχουν γνώση των δυνατοτήτων του τόπου και προσωπικό όραμα. Ο υψηλός τουρισμός, η κρουαζιέρα, η αξιοποίηση της επισκευαστικής δραστηριότητας του λιμανιού, ο ελλιμενισμός πολυτελών σκαφών, τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα, οι πρωτότυπες ξενοδοχειακές μονάδες, απαιτούν πρόσκληση των εγχώριων επιχειρηματιών, εφοπλιστών, καλλιτεχνών, σε μια σειρά ημερίδων και κατάθεσης προτάσεων. Και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί.
Μέχρι τώρα δεν είδαμε ανάλογες ενέργειες ούτε από το Επιμελητήριο, ούτε από την Περιφέρεια και το Δήμο Βόλου, ούτε από τον ΟΛΒ. Βέβαια αν καλέσεις ντόπιους επιχειρηματίες να προσφέρουν στην πόλη και στο νομό θα ταράξεις τα λιμνάζοντα ύδατα της πολιτικής, θα βάλεις καινούργια πρόσωπα στο πολιτικό παιχνίδι, θα ρισκάρεις την καρέκλα της εξουσίας. Μήπως αυτό είναι το σκεπτικό των τοπικών, και όχι μόνο, πολιτικών, ώστε να προτιμούν την απραξία και την απομάκρυνση των πιθανών επενδυτών; Τόση απραξία κινεί υποψίες. Μια σκέψη κάνω. Μακάρι οι επόμενες ενέργειές τους να με διαψεύσουν. Μακάρι να προκύψουν οι πολιτικοί που να μπορούν να ταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα.
