Τουριστική ανάπτυξη της Μαγνησίας και γενικότερα της χώρας μας με διατήρηση της ανθρώπινης κλίμακας, σεβασμό και συνύπαρξη με τη φύση, στην οποία δεν πρέπει να επιβαλλόμαστε, προτείνει ο Απόστολος Κυριαζής Διδάκτορας Αρχιτεκτονικής (από το ΑΠΘ), διπλωματούχος Αρχιτέκτονας ΑΠΘ, με μεταπτυχιακό στην Πολεοδομία-Χωροταξία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αμπού Ντάμπι.
Ο κ. Κυριαζής ανέφερε ότι το Άμπου Ντάμπι, είναι μια πόλη και μια περιοχή ευρύτερα, η οποία αλλάζει και μετασχηματίζεται πολύ γρήγορα, ίσως γρηγορότερα απ΄ ότι μπορούσε, για να μάθει από τα …λάθη της.
Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή
«Προσεγγίζουμε λανθασμένα τον τουρισμό»
Όπως εξήγησε, προσεγγίζουμε λανθασμένα τον τουρισμό με την μαζικότητα που υπάρχει στη χώρα μας. Και οι χώρες του Κόλπου, τόνισε, αρχίζουν να καταλαβαίνουν λίγο ως πολύ αυτό το θέμα και προσπαθούν να προσδώσουν περισσότερη ποιότητα και όχι ποσότητα στον τουρισμό, που συνδυάζονται και με όλες τις υπόλοιπες εκφάνσεις ζωής και παραγωγής χώρου και οικονομίας.
«Η κατοικία, ως ένας αντικατοπτρισμός της οικονομίας και του τρόπου ζωής στις πόλεις, έχει περάσει κάποιους μετασχηματισμούς που είναι πολύ ιδιαίτεροι στα Εμιράτα, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για μια κατάσταση από την οποία μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα και στην Ελλάδα», τόνισε ο κ. Κυριαζής.
Καλές πρακτικές στα Αραβικά Εμιράτα
Όπως εξήγησε στα Αραβικά Εμιράτα είδε πρακτικές που είναι μεν καλές, καθώς και άλλες, που είναι άσχημες και για τις δύο χώρες, ωστόσο μπορούμε να διδαχτούμε απ’ αυτές και να τις χρησιμοποιήσουμε ως παραδείγματα προς αποφυγή, για να μπορέσουμε να διορθώσουμε καταστάσεις. «Από τη στιγμή που τα πράγματα στην Ελλάδα κινούνται λίγο πιο αργά, με ταχύτητα τέτοια που μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη μας, είναι αρκετά φρόνιμο να μπορούμε να κάνουμε την κριτική μας και να σκεφτόμαστε λίγο πιο… διαφορετικά, ως προς το τουριστικό προϊόν που διαφημίζουμε», ανέφερε ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής.
Τα έντονα φαινόμενα θα εντείνονται
όσο προχωράει η κλιματική κρίση
Εν κατακλείδι, ο καθηγητής τόνισε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να κρατήσουμε την ανθρώπινη κλίμακα, να σεβαστούμε τη φύση, γιατί τα έντονα φαινόμενα θα εντείνονται όσο προχωράει η κλιματική κρίση, να επιστρέψουμε στην προστασία της φύσης, να θυμηθούμε πως θα λειτουργούμε μαζί της, συμπληρωματικά και όχι να της επιβαλλόμαστε.
Ο Απ. Κυριαζής, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στον Βόλο, έχει βραβεία σε διαγωνισμούς αρχιτεκτονικής, είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Αστρονομίας του Βόλου και μέλος φωτογραφικών Συλλόγων του Βόλου, γεγονός που δείχνει, ότι αγαπάει ιδιαίτερα την πόλη και τους κατοίκους της.
Έχει μελετήσει τον Βόλο με ιδιαίτερα μεγάλη λεπτομέρεια
Από το 2015 ο διδάκτωρ Αρχιτεκτονικής εργάζεται ως καθηγητής σε ένα από τα πέντε Πανεπιστήμια του Αμπού Ντάμπι και είπε ότι προσπαθεί να διατηρεί ενεργή την παρουσία του στα τεκταινόμενα του Βόλου, είτε μέσω διαλέξεων στο Τμήμα Πολεοδομίας – Χωροταξίας, είτε στην Αρχιτεκτονική.
Επίσης είπε, ότι η διδακτορική του διατριβή βρίσκεται στις βιβλιοθήκες των σχολών του Βόλου και έχει να κάνει με ενώσεις οικοδομικών τετραγώνων και έχει μελετήσει τον Βόλο με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια και θα ήταν η ύψιστη προσφορά του στην πόλη, αν θα μπορούσε σε γίνει πράξη μια τέτοια διαδικασία.
Όπως εξήγησε, «η κατοικία, ως ένας αντικατοπτρισμός της οικονομίας και του τρόπου ζωής στις πόλεις, έχει περάσει κάποιους μετασχηματισμούς που είναι πολύ ιδιαίτεροι στα Εμιράτα, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για μια κατάσταση από την οποία μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα και στην Ελλάδα», τόνισε ο κ. Κυριαζής.
Τρεις προτάσεις αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων στον Βόλο
Αν και ο ευρύτερος Βόλος έχει την τύχη να απολαμβάνει εφτά χιλιάδες έτη συνεχούς αστικής παρουσίας μέσα από ένα τεράστιο παλίμψηστο ιστορίας, αρχιτεκτονικών και παραγωγικών μορφών, έχει δυστυχώς επιτρέψει τη διολίσθηση ενός τεράστιου μέρους της πολιτισμικής του κληρονομιάς στη λήθη, την αχρησία, την αποσύνθεση. Ειδικά όταν μιλάμε για μια πόλη με τις δικές της αρχιτεκτονικές καταβολές (μέσα από το βιομηχανικό απόθεμα, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του Πηλίου, τις νεοκλασικές μορφές, ακόμα και τις μετά-σεισμικές κατοικίες κ.ά.), το φυσικό περιβάλλον, τις υποδομές σε τεχνικό (λιμάνι, σιδηρόδρομοι) και ανθρώπινο (εργατικό κέντρο, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) δυναμικό, η ίδια η πόλη θα έπρεπε να αποτελεί ανοιχτό χώρο αρχιτεκτονικής έκφρασης που να δρα ως ιστορική και κοινωνική συνέχεια.
Δυστυχώς αυτό έχει χαθεί και πλέον παλεύουμε για τα αυτονόητα.
Για δημοκρατία, για τον σεβασμό στους νόμους και στον συμπολίτη, για κοινωνική δικαιοσύνη και πρόνοια, για τον σεβασμό της πόλης προς το πανεπιστήμιό της που την τιμά σε όλο τον κόσμο αλλά και τους φορείς που προστατεύουν τα όσα λίγα μας έχουν απομείνει να δείχνουμε στα παιδιά μας.
Για τον λόγο αυτό, οι δικές μου προτάσεις για αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις στην πόλη δεν θα μπορούσαν να είναι πλέον μια απλή λίστα από projects προς διαφήμιση και τέρψη του εικονολάγνου κοινού.
Φανταστείτε λοιπόν μια πόλη που θα είχε την ευτυχία να φιλοξενεί μια τόσο δραστήρια Αρχιτεκτονική Σχολή και θα αποφάσιζε να υλοποιεί από μια επιλογή των διπλωματικών της εργασιών, σε μια συνεχή και αγαστή συνεργασία Τεχνικών Υπηρεσιών – καθηγητών/φοιτητών – τοπικών γραφείων! Τι παγκόσμιο πρότυπο δημιουργικότητας και πρωτοπορίας θα ήταν, τι τουρισμό, επενδύσεις και νέους θα προσέλκυε.
Φανταστείτε επίσης μια πόλη, όπου τα αυτοκίνητα θα σταματούσαν να πνίγουν την παραλία και όπου ο Δήμος θα πρότεινε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, με συνεχείς ζώνες για πεζοπορία, ποδήλατο, τρέξιμο και μέσα σταθερής τροχιάς από την Αγριά και τα Αστέρια, μέσω Γορίτσας και της παραλίας, μέσα από τα Παλιά και κάτω από το Πολυτεχνείο, κάτω από το Πεδίο του Άρεως και τα ψαράδικα στις Μπουρμπουλήθρες, μέσα από τα Πευκάκια και το μακεδονικό παλάτι, μέχρι τις Αλυκές και τον Άγιο Στέφανο. Ανεμπόδιστα. Μα, τα αυτοκίνητα; Πού θα πάνε; Για κανένα λόγο εντός της παραλίας. Θυμάμαι, ήμουν πρωτοετής φοιτητής αρχιτεκτονικής το 1994 όταν είδα τον χάρτη της Περιφερειακής Οδού του Βόλου, με πλήρη χάραξη από τις Νέες Παγασές μέχρι και τα Λεχώνια.
Φανταστείτε τέλος, μια πόλη που θα μπορούσε να πρωτοπορήσει σε εθνικό και διεθνές επίπεδο μέσα από τον ανασχεδιασμό των οικοδομικών του τετραγώνων (ΟΤ).
Με τη συνένωση των κοινόχρηστων και ακάλυπτων χώρων των μεγάλων ΟΤ και τη μετατροπή τους σε χώρους αναψυχής.
Με την αξιοποίηση των υποβαθμισμένων ισόγειων χώρων των πολυκατοικιών. Μια πολύ παλιά ιδέα, νομικά εφικτή μέσα από τον ΓΟΚ του 1985, αναδιατυπωμένη και προσαρμοσμένη σε σύγχρονες απαιτήσεις μέσα από τη διδακτορική μου διατριβή, η οποία βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοθηκών του πανεπιστημίου, με τον Βόλο να αποτελεί τη βασική πιλοτική μελέτη. Η ίδια έρευνα τρέχει μέχρι και σήμερα, και στην οποία -δυστυχώς – τα ΟΤ και οι πολυκατοικίες μαραζώνουν και διαλύονται υλικά και κοινωνικά. Ωστόσο, πέρα από προσωπικές μελέτες, σπουδές και συναισθηματικές φορτίσεις, ο Βόλος δυστυχώς χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από την οποιαδήποτε αρχιτεκτονική παρέμβαση. Χρειάζεται φως, νερό, γη και αέρα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Για όλους.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Απόστολος Κυριαζής είναι Διδάκτορας Αρχιτεκτονικής (από το ΑΠΘ), Διπλωματούχος Αρχιτέκτονας ΑΠΘ με Μεταπτυχιακό στην Πολεοδομία-Χωροταξία (ΠΘ, ΤΜΧΠΠΑ, Βόλος).
Έχει 23 χρόνια επαγγελματική εμπειρία με τρία βραβεία σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, δύο συμμετοχές στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας (με την Ελλάδα το 2016 και την Αίγυπτο το 2018), μια συμμετοχή στην έκθεση #Time_space_existence του European Cultural Centre στη Βενετία (παράλληλα με τη Μπιενάλε το 2020/2021) και πολλές μελέτες και υλοποιημένα έργα αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας και οργανωμένης/κοινωνικής κατοικίας στην Ελλάδα, τα ΗΑΕ, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και την Αίγυπτο.
Το 2015 διορίστηκε στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Abu Dhabi University και το 2020 αναβαθμίστηκε σε Αναπληρωτή Καθηγητή. Έχει οργανώσει workshops διεθνώς βραβευμένα από τη Διεθνή Ένωση Αρχιτεκτόνων (UIA – Ελληνικό Τμήμα) και τη Διεθνή Ένωση Σχολείων (ISA, UK) και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά διεθνή ιδρύματα, μεταξύ των οποίων στο LSE, Sorbonne, TU Berlin κ.α. Η έρευνά του επικεντρώνεται στα πεδία του αστικού σχεδιασμού, αστικών αναπλάσεων, δημόσιου χώρου, κοινωνικής κατοικίας, αστικής ατυπίας και αρχιτεκτονικής φωτογραφίας, με σημαντική χρηματοδότηση από ινστιτούτα όπως τα ADEK/ASPIRE, ISOCARP, LSE, SORBONNE, EU ERASMUS+ κ.ά., με πολλές δημοσιεύσεις και δύο βιβλία μέχρι σήμερα.
Είναι επίσης φωτογράφος με συμμετοχές σε Ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις και τέσσερα διεθνή βραβεία/διακρίσεις μέχρι στιγμής. Είναι ιδρυτικό μέλος τριών σωματείων ερασιτεχνικής αστρονομίας στην Ελλάδα και τα ΗΑΕ.
