Εγκλεισμός, καραντίνα, απαγόρευση κυκλοφορίας και τηλεκπαίδευση ήταν η πραγματικότητα που καλέστηκαν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά που έδιναν πανελλαδικές εξετάσεις. Ήταν όμως φέτος η χρονιά τους; Παιδιά σαν την Ελένη Παναγιώτου απέδειξαν ότι … κι όμως ήταν η χρονιά τους, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη. Η Ελένη, μαθήτρια του 3ου ΕΠΑΛ Βόλου, συγκέντρωσε 19.730 μόρια, κατακτώντας την πρωτιά στα ΕΠΑΛ της Μαγνησίας και καταφέρνοντας να … «συμφιλιωθεί» με τις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας και να πετύχει το στόχο της, που είναι η σχολή της Ιατρικής.
Πώς διαχειρίστηκες την περίοδο του εγκλεισμού, όντας υποψήφια των πανελλαδικών εξετάσεων;
Ήταν δύσκολο, κυρίως όσον αφορά στον ψυχολογικό τομέα. Ήμασταν μακριά από το σχολείο, από τους συμμαθητές μας, η εκπαίδευση γινόταν εξ αποστάσεως κάτι που δεν μας ευνόησε τόσο πολύ. Δεν ήμασταν κοντά με τους συμμαθητές μας ,οπότε δεν μπορούσαμε να μοιραστούμε την αγωνία και ήταν ένας αρνητικός παράγοντας. Από την άλλη βέβαια, πρέπει να πούμε ότι μας έδωσε περισσότερο χρόνο για διάβασμα. Ήταν λιγότερες οι μετακινήσεις μεταξύ του σχολείου και του φροντιστηρίου.
Είναι σχεδόν επιβεβλημένο για κάποιον μαθητή να παρακολουθήσει φροντιστήριο και να μην βασίζεται μόνο στο σχολείο για να πετύχει υψηλούς στόχους. Φέτος το γεγονός ότι ήταν κλειστές και οι φροντιστηριακές δομές ήταν κάτι που σε δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο;
Η αλήθεια είναι πως είναι επιβεβλημένο πλέον, καθώς η δημόσια εκπαίδευση δεν επαρκεί για τις πανελλήνιες. Αποδείχτηκε όμως ότι τα καταφέραμε πολύ καλά και μέσω της τηλεκπαίδευσης και τα φροντιστήρια βρήκανε τον σωστό τρόπο, ώστε να μας μεταδώσουν τη γνώση και να καταφέρουμε να καλύψουμε όλες μας τις απορίες. Προσωπικά δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα, πέραν των τεχνικών προβλημάτων με το ίντερνετ που το αντιμετώπισαν όλοι λίγο…. πολύ.
Γιατί επιλέγεις την σχολή της Ιατρικής;
Γιατί στα μάτια μου είναι μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα σχολή. Δεν την είχα ανέκαθεν ως επιλογή στο μυαλό μου, αλλά προέκυψε. Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε η έντονη επιθυμία να σπουδάσω ιατρική και φαίνεται και στις μέρες μας ότι είναι ένας κλάδος πάρα πολύ σημαντικός για τη ζωή. Οι γιατροί μπορούν να θεραπεύσουν τους ανθρώπους δίνοντάς τους ζωή. Είναι πολύ σημαντική επιστήμη και προσωπικά τους θαυμάζω τους γιατρούς. Θέλω να αποτελώ μελλοντικά μέρος αυτής της επιστήμης.
Έχεις κάποιον στο οικογενειακό περιβάλλον που είναι γιατρός;
Όχι δεν έχω κάποιον στο περιβάλλον μου ο οποίος εργάζεται ως γιατρός. Μου αρέσει πολύ και γι’ αυτό θα το επιλέξω.
Ποιος είναι ο στόχος σου, όσον αφορά στην πόλη που θέλεις να σπουδάσεις;
Αρχικά Θεσσαλονίκη. Γενικά είμαι ανάμεσα στην επιλογή των Ιωαννίνων και της Θεσσαλονίκης.
Τίθεται το θέμα της πανδημίας, του εμβολιασμού και ό,τι σχετίζεται και συνεπάγεται με αυτό. Αν και είναι πολύ πρώιμο το στάδιο για να επιλέξεις, έχεις σκεφτεί αν θέλεις να ενταχτείς στο ΕΣΥ ή να ιδιωτεύσεις;
Δεν το έχω αποφασίσει ακόμα, είναι η αλήθεια. Είναι πολύ σημαντικό, όμως, να ενισχύσουμε τον δημόσιο τομέα με τα δημόσια νοσοκομεία διότι τέτοιες καταστάσεις, όπως η πανδημία, χρήζουν προσοχής. Ο εμβολιασμός πιστεύω είναι ένα μέσο με το οποίο θα αντιμετωπιστεί γρηγορότερα η κατάσταση. Προσωπικά είμαι υπέρ του εμβολιασμού.
Είσαι και εσύ από τις γενιές που έχει διανύσει μία περίοδο δεκαετούς οικονομικής κρίσης, βιώνοντάς την ως μαθήτρια. Διαφαίνεται η προοπτική να φύγεις στο εξωτερικό ή πιστεύεις θα βελτιωθεί μελλοντικά η κατάσταση, ώστε να μείνεις και να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου ως γιατρός στην Ελλάδα;
Θέλω να μείνω στη χώρα μου, χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο του εξωτερικού, καθώς οι συνθήκες είναι καλύτερες, τουλάχιστον όπως έχουμε ακούσει. Στόχος μου όμως είναι να μείνω στην Ελλάδα και να βοηθήσω τους ανθρώπους. Σε περίπτωση που αντιληφθώ ότι η Ελλάδα δεν μου αρκεί επαγγελματικά, δεν είναι καθόλου απίθανο να φύγω στο εξωτερικό.
Είναι ένα θέμα που το συζητάς και με άλλους συμμαθητές σου;
Ναι! Υπάρχουν αρκετοί συμμαθητές μου οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να φύγουν στο εξωτερικό ή τουλάχιστον υπάρχει στα σχέδιά τους για κάποια χρόνια, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν αρχικά τις οικονομικές τους ανάγκες. Υπάρχει και το θέμα των εμπειριών που θα αποκομίσουν, αλλά είναι δευτερεύον. Πιστεύουν ότι το εργασιακό περιβάλλον που προσφέρει η Ελλάδα δεν είναι αρκετό.
Τι πρέπει να αλλάξει πιστεύεις για να γίνει καλύτερη η κατάσταση και τα νέα παιδιά να μένουν στην Ελλάδα;
Είναι συνδυασμός πραγμάτων που θα έπρεπε να αλλάξουν. Η οικονομική κρίση πρέπει άμεσα να διαχειριστεί για να μπορέσουμε και εμείς οι νέες γενιές να διαβιώσουμε και να έχουμε το μέλλον που επιθυμούμε. Χρειάζεται να βοηθήσουμε όλοι. Και εμείς οι νέοι, αλλά και οι προηγούμενες γενιές.
«Φωτογραφήθηκε» η νέα γενιά, η δική σας και η λίγο μεγαλύτερη ηλικιακά, για την ανευθυνότητα που επέδειξε σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας, με τα κορωνοπάρτι και τα συναφή. Τι πιστεύεις σχετικά με αυτό και τι εικόνα αποκόμισες από τη δική σου, αλλά και από την ευρύτερη παρέα;
Προσωπικά δεν συμμετείχα στα κορωνοπάρτι. Η μετάδοση γίνεται κυρίως από τη νεολαία. Είναι σε μία ηλικία που θέλουν να ζήσουν και δεν μπορούν ίσως να σεβαστούν την επικινδυνότητα της κατάστασης. Πιστεύω ότι είναι ο αυθορμητισμός της ηλικίας. Είναι όμως και θέμα ανευθυνότητας, καθώς αν κολλήσουμε εμείς, θα κολλήσουμε και τους μεγαλύτερους, και είναι κάτι που δεν το επιθυμούμε.
