Αγκαλιά. Τι πιο όμορφο και πιο απλό. Σε κλείνει ο άλλος μέσα στην αγκαλιά του και μπορεί να σε γιατρέψει, μετατρέποντας τα δυο του χέρια σε μια ασπίδα, ικανή να αποτρέψει από το να σ’ ακουμπήσει ο οποιοσδήποτε κίνδυνος. Με μια αγκαλιά μπορείς να εκφράσεις ολόκληρα συναισθήματα, που ίσως σου είναι δύσκολο να τα πεις με λόγια. Μέσα σε μια αγκαλιά, μπορείς να ανακαλύψεις έναν ολόκληρο, χαρούμενο κόσμο, γεμάτο από αγάπη, που θα σε απομακρύνει από την καθημερινή μουντάδα. Μέσα σε μια αγκαλιά μπορείς να αφεθείς, να νιώσεις ήρεμος, να αφήσεις την καρδιά και το μυαλό σου ελεύθερο, μακριά από ψυχαναγκασμούς.
Σκέψου, αγαπημένε μου, πόσες και πόσες φορές δεν θέλησες να αγκαλιάσεις κάποιον για να του εκφράσεις με αυτό τον τρόπο αυτό που ήθελες να του πεις; Είναι γεγονός, πως το σφίξιμο αυτό των χεριών μπορεί να εκφράσει καλύτερα, από οποιαδήποτε λέξη, όλα όσα εμείς δεν τολμάμε να πούμε. Όταν εμείς είτε μπορεί να φοβηθήκαμε να εκφραστούμε, είτε ο εγωισμός δεν μας το επέτρεψε, μια αγκαλιά στάθηκε βράχος και αντικατέστησε εκείνο το «συγνώμη», ή το «μου λείπεις» ή το «σε αγαπώ» που δεν μπορέσαμε να ξεστομίσουμε. Είναι περίεργο το πώς μπορεί δυο σώματα να αρχίσουν να επικοινωνούν μέσω μιας αγκαλιάς, κι όμως συμβαίνει. Και δεν μιλάω για εκείνες τις αγκαλιές που περνάνε και φεύγουν ή που γίνονται από συνήθεια. Μιλάω για εκείνες που κάνουν την καρδιά σου να γαληνεύει, να βλέπει τα πράγματα ξεκάθαρα. Να, ας πούμε οι αγκαλιές που γίνονται σε κάθε αποχωρισμό, είτε σε κάποιο σταθμό λεωφορείων, είτε σε κάποιο λιμάνι ή τρένο ή ακόμη κι αυτές που έγιναν μετά από έναν τρικούβερτο καυγά, ε, ναι αυτές μάλιστα, ξεχειλίζουν από αλήθεια και έκφραση.
Πάντως, όπως και να το δεις, πρόκειται για μια πράξη που μπορεί να «κολλήσει» τα κομμάτια, χωρίς ερωτήσεις και ανάκριση. Ακόμη και όταν τα δυο σώματα αποφασίσουν να ξεκολλήσουν, εκείνη θα παραμείνει εκεί, σφιχτή, έχοντας κλείσει μέσα της όλα όσα μπορεί να ειπώθηκαν, παρέα με τα όποια συναισθήματα και βλέμματα. Ξέρω, θα μου πεις, αγαπημένε μου αναγνώστη, πως πλέον έχουμε γίνει αρκετά επιφυλακτικοί και εσωστρεφείς, πάψαμε ν’ ανοιγόμαστε και να εκφράζουμε τα όσα νιώθουμε. Έλα όμως που υπάρχει μια κίνηση η οποία μπορεί να σε προδώσει, με την καλή έννοια.
Γι αυτό, αν δεν τολμάς να πεις αυτά που θες, αν για τον οποιοδήποτε λόγο φοβάσαι, αν τα λόγια δεν φτάνουν για να πουν αυτά που νιώθεις, μη στεναχωριέσαι καθόλου. Άνοιξε την αγκαλιά σου και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπορέσεις να προσφέρεις τόση αγάπη, γαλήνη, λύτρωση, όση δεν μπορείς να φανταστείς. Το νου σου, μην περιφρονείς τις αγκαλιές. Ανοίγουν μονοπάτια και σε κάνουν να νιώθεις παραπάνω άνθρωπος, μέσα σε αυτό το χάος που ζούμε και το έχουμε ονομάσει ζωή. Δοκίμασε το…
