Έρχονται στη ζωή μας άνθρωποι που «τρυπώνουν» χωρίς να κάνουν θόρυβο. Άλλοι πάλι, έρχονται και «θρονιάζονται» με τόση ευκολία. Κάποιοι, έρχονται και την κάνουν πιο λαμπερή, άσχετα αν δεν τον καταλαβαίνεις αμέσως. Κάποιοι είναι εκεί χρόνια, που πλέον τους θεωρείς δεδομένους. Άλλοι πάλι, ξέρεις ότι είναι σημαντικοί, επειδή όμως ξέρεις ότι θα είναι πάντα εκεί για σένα, δεν τους δίνεις και πολύ σημασία, δεν αναγνωρίζεις την αξία τους.
Κάποιοι είναι τόσο σημαντικοί, όπως η ανάγκη του να πιεις νερό. Άλλοι σου δείχνουν τον δρόμο, κάνουν τα όνειρα σου πραγματικότητα, σε βοηθούν χωρίς αντάλλαγμα, σου λένε μια καλή κουβέντα όταν είσαι στα πατώματα. Κάποιοι άνθρωποι, χωρίς καν να τους πεις λέξη, φτάνει να κοιταχτείτε στα μάτια, γνωρίζουν πως είσαι, τι σε απασχολεί και φροντίζουν να σε κάνουν να χαμογελάσεις. Δείχνουν κατανόηση, ακόμη και μια κουβέντα παραπάνω να τους πεις, δεν φοβάσαι ότι θα τους χάσεις. Κάποιοι, ακόμη και αν τώρα δεν υπάρχουν στη ζωή σου, έκαναν τόσο καλό σε σένα, που ακόμη και αν τώρα δεν μιλάτε πάντα θα υπάρχουν στο μυαλό σαν μια ωραία ανάμνηση. Άλλοι μια κουβέντα θα σου πουν και το ηθικό σου θ’ ανέβει στα ύψη, θα κάτσουν με τις ώρες να ακούσουν τι σε προβληματίζει, θα σε συμβουλεύσουν, θα κλάψουν μαζί σου, χωρίς καμία στιγμή να βαρυγκωμήσουν. Κάποιοι άνθρωποι, έρχονται για να σου δείξουν τα καλά του εαυτού σου, νιώθοντας κατά ένα τρόπο περήφανος για αυτό που είσαι, και ξεχωριστός γι αυτούς.
Άλλοι πάλι, αναζητούν από σένα λίγο χρόνο για να σου αποδείξουν ότι η καλοσύνη τους δεν ήταν τυχαία και προήλθε από τις πολλές δυσκολίες που βρήκαν στο διάβα τους. Κάποιοι, ακόμη και σήμερα, αγαπημένε μου, να ξέρεις ότι χαίρονται με τη χαρά σου και συμπονούν στη λύπη σου. Δεν σε αφήνουν να βαλτώσεις, σε βοηθούν να δεις εναλλακτικές, που πάνω στον πανικό σου αγνοείς, σε κάνουν να γελάς, να χαλαρώνεις, έτσι, χωρίς λόγο καμιά φορά. Άλλοι σε νοιάζονται, καμιά φορά, πολύ περισσότερο από εσένα. Είναι δίπλα σου και σου λένε «προχώρα».
Μπορεί καμιά φορά να σε κατσαδιάζουν, αλλά ξέρεις ότι το μοναδικό κίνητρο είναι η αγάπη τους για σένα. Σου κάνουν κομπλιμέντα, χωρίς να περιμένουν να πάρουν κάτι πίσω. Κάποιοι είναι εκεί, και ας μην τους βλέπουμε καθημερινά. Για αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, αγαπημένε μου, τους συνοδοιπόρους που κάνουν πιο όμορφη τη ζωή, δε νομίζεις ότι οφείλουμε να τους πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ που υπάρχουν, ακόμη και αν καμιά φορά τους κάνουμε τη ζωή, άθελά μας και εμείς, δύσκολη; Ένα τεράστιο ευχαριστώ και απέραντη ευγνωμοσύνη γιατί έχοντας τέτοιους ανθρώπους δίπλα μας, μόνο τυχεροί είμαστε…
