Νόμιζα πως μόνο σε εμένα αρέσει να βλέπω με τις ώρες παλιές, καλές, ελληνικές ταινίες. Διαπιστώνω όμως με χαρά, αγαπημένε μου αναγνώστη, πως σε πολλούς αρέσει εξίσου. Τι κι αν παίζει στην τηλεόραση μια ταινία χιλιοπαιγμένη, εμείς θα κάτσουμε να την δούμε και θα το διασκεδάσουμε κιόλας. Γιατί πες μου, υπάρχει καλύτερη ψυχοθεραπεία, από το να γυρνάς σπίτι σου, κουρασμένος, προβληματισμένος, έχοντας αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της ημέρας χίλια δυο προβλήματα, να ανοίγεις την τηλεόραση και να πετυχαίνεις ατάκα του Χατζηχρήστου στον «Ζήκο»;
Δεν έχω καλύτερο από το να γυρνάω σπίτι μετά από μια εξοντωτική ημέρα στη δουλειά, να ανοίγω το κινητό, αν δεν έχει κάτι αξιοπρόσεκτο η τηλεόραση, να παίρνω αγκαλιά τα πατατάκια, να ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και να βλέπω κάποια ελληνική ταινία. Όχι ότι ιδανικά δεν θα μου άρεσε να βγω έξω με τους φίλους μου, να πάω για ένα ποτό, αλλά να είναι που μου αρέσει να μένω στο σπίτι, να βλέπω παλιές σειρές, να γυρνάω το μυαλό μου σε εκείνες τις εποχές, να προσπαθώ να θυμηθώ που ήμουν και τι έκανα όταν έπαιζε μια συγκεκριμένη σειρά.Ευτυχώς που υπάρχει ποικιλία και ο καθένας βρίσκει να δει αυτό που του αρέσει. Άλλοι προτιμούν τις κωμωδίες, άλλοι τις πιο δραματικές, γούστα είναι αυτά.
Τις προάλλες, με είχε πιάσει μια μανία να δω Βέγγο. Η αγαπημένη μου είναι αυτή που είναι θυρωρός και καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να παντρέψει τις αδελφές του, με σκοπό κάποια στιγμή να βάλει κι αυτός στεφάνι. Ακολούθησε η επίσης λατρεμένη μου, αυτή που κάνει διάφορα επαγγέλματα για να τα βγάλει πέρα και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος. Έχοντας γελάσει με την ψυχή μου και έχοντας νανουριστεί με έξυπνες ατάκες που σπάνια τις ακούς σε σημερινές ταινίες. Θα μου πεις, δεν έχεις βαρεθεί να τις βλέπεις συνέχεια; Αφού τα κανάλια δεν δείχνουν και τίποτα άλλο. Σου απαντώ λοιπόν πως όχι. Δεν βαριέμαι. Γιατί βλέποντας τις συγκεκριμένες ταινίες μαθαίνω για εκείνες τις εποχές που υπήρχε ρομαντισμός, αθωότητα, αναμελιά. Βλέπω πως ζούσαν τότε οι άνθρωποι, πως αντιδρούσαν.
Όχι ότι θα ήθελα να ζήσω σαν τότε, αλλά πολλές φορές έχω βάλει τον εαυτό μου σε εκείνες τις περιόδους. Μετά σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς ίντερνετ και συνέρχομαι. Καλή η τεχνολογία, δε λέω, αλλά το να κάθεσαι και να βλέπεις ταινίες που μόνο γέλιο και καθόλου προβληματισμό θα σου προσφέρουν, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Δοκίμασε το την επόμενη φορά που θα γυρίσεις «φορτωμένος» στο σπίτι και θα με θυμηθείς.
