Έχεις πέσει από νωρίς στο κρεβάτι. Προσπαθείς να κοιμηθείς. Έλα όμως που με τίποτα δεν κλείνουν τα μάτια. Έλα όμως που ήρθαν και σε επισκέφτηκαν πάλι εκείνες οι στιγμές που σε κάνουν να ασφυκτιάς ανάμεσα στα σκεπάσματα, που κάνουν το δωμάτιο σου να φαντάζει τόσο μικρό, που δεν μπορείς να πάρεις ανάσα. Και οι σκέψεις. Αχ, εκείνες οι σκέψεις που έρχονται και φωλιάζουν στο μυαλό σου και αρχίζουν να φωνάζουν με όλη τους την δύναμη. Το κρεβάτι δεν σε χωράει άλλο. Σηκώνεσαι και κατευθύνεσαι προς την κουζίνα. Πίνεις λίγο νερό, με την ελπίδα ότι το μυαλό θα αρχίσει να ξεθολώνει. Πας προς το μπάνιο.
Αφήνεις την βρύση ανοιχτή μήπως και ο ήχος του τρεχούμενου νερού καταφέρει να σε ηρεμήσει. Τίποτα. Αναπόφευκτα, έρχεσαι αντιμέτωπος με το είδωλο σου στον καθρέφτη. Κάνεις μια απότομη κίνηση, γιατί αυτό που αρχικά αντίκρισες δεν σου πολυάρεσε. Σκέφτεσαι, πως κάποιες φορές σου αρέσει αυτό που βλέπεις, άλλες πάλι τρομάζεις από την απογοήτευση, τον πόνο ή και την κούραση που κουβαλάς. Και τότε είναι που αναρωτιέσαι, αγαπημένε μου αναγνώστη. Μα είναι δυνατόν αυτός να είμαι εγώ; Μην περιμένεις να σου δώσει απάντηση ο καθρέφτης, εμένα άκου. Ναι, εσύ είσαι. Κουρασμένος που τρέχεις να προλάβεις να φέρεις εις πέρας τις δουλειές στο γραφείο και στο σπίτι. Θλιμμένος γιατί τα πράγματα δεν έρχονται πάντα έτσι όπως τα περιμένεις. Απογοητευμένος, γιατί οι άνθρωποι είναι σκληροί και οι φίλοι στους οποίους πίστεψες, ίσως τελικά να μην άξιζαν της προσοχής και της αγάπης σου. Και τώρα που ξέρεις, τι θα κάνεις;
Θα συνεχίσεις να παραμένεις εγκλωβισμένος σε αυτή την εικόνα που καθόλου δεν σου αρέσει και δεν σου ταιριάζει ή θα αποφασίσεις να αντιδράσεις; Ε, κουνήσου. Στάσου ξανά στα πόδια σου. Αντιμετώπισε πρόσωπο με πρόσωπα όλους εκείνους που σε πλήγωσαν. Με αποφασιστικότητα, χωρίς να τους αφήσεις κανένα περιθώριο να σε θίξουν ξανά. Γέλα στα μούτρα εκείνων που σου είπαν ότι δεν θα μπορέσεις να τα καταφέρεις. Απόδειξε τους ότι είσαι πολύ πιο ικανός απ’ όσο εκείνοι θεωρούν. Μην αφήνεις τα όνειρα σου, το χρόνο και την ενέργεια σου να σπαταλούνται σε ανούσιες καταστάσεις. Κάντο, σήμερα κιόλας. Κι όταν γυρίσεις το βράδυ σπίτι, πήγαινε και πάλι να κοιταχτείς στον καθρέφτη κι ετοιμάσου να δεις κάτι πολύ διαφορετικό, που δεν θα περιέχει ψήγμα θυμού ή ταλαιπωρίας. Και ξέρεις γιατί; Γιατί θα έχεις βρει και πάλι τον παλιό, καλό σου εαυτό. Γιατί θα είσαι περήφανος για τις αποφάσεις και τις ενέργειες σου. Γιατί θα έχεις πετύχει μικρούς στόχους, αλλά πολύ σημαντικούς για εσένα. Μην ξεχνάς, ο εαυτός μας είναι ότι πιο πολύτιμο διαθέτουμε. Ας μας προσέχουμε λοιπόν.
