Πόση δυστυχία γύρω μας, αγαπημένε μου. Πόσοι άνθρωποι ταλαιπωριούνται, είτε από κάποιο οικονομικό πρόβλημα ή υγείας. Πολλοί. Βλέπεις τα θλιμμένα τους πρόσωπα, όταν τυχόν τους συναντήσεις στο δρόμο. Καμιά φορά σκέφτομαι, πόσο άδικη είναι η ζωή για κάποιους. Και κάπου εκεί, συνειδητοποιώ ότι ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που μπορεί να έχει την υγεία του, τη δουλειά και την οικογένεια του και να μπορεί να περνά καλά, δημιουργεί προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Και στεναχωριούνται. Και δεν περνάνε καλά.
Και κάνουν τις ζωές τους τόσο ανυπόφορες, τη στιγμή που οι στιγμές μας σε αυτή την πλάση δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσουν. Γιατί κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη; Είναι τόσο μικρή, για να είναι μίζερη και θλιβερή. Εγώ πάντως, αν μου ζητήσεις να σου περιγράψω την ιδανική μου ζωή, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι να είναι όλη η οικογένεια μου καλά και μετά αν γίνεται και όλος ο κόσμος.
Να έχω φίλους, να ταξιδεύουμε, να κάνουμε βόλτες, να πίνουμε τα ποτά μας, να γελάμε, να περνάμε καλά. Να μπορώ ανά πάσα ώρα και στιγμή να παίρνω ένα αεροπλάνο για διαφορετικό προορισμό κάθε φορά. Να βρεθώ και στο τελευταίο μικρό χωριουδάκι του κόσμου. Να καταφέρω να γυρίσω όσο πιο πολλά μέρη γίνεται. Να γεμίσω η φωτογραφική μου μηχανή από τοπία και ομορφιά. Να φτάσω στα γεράματα μου και να διηγούμαι στα εγγόνια μου πως κατάφερα να γυρίσω όλο τον κόσμο. Να τριγυρίζω σε δρόμους και στενά, άγνωστη μεταξύ αγνώστων.
Να μη με νοιάζει τίποτα, να μην έχω να σκεφτώ την καθημερινότητα, να έχω βγάλει από το λεξιλόγιο μου τη λέξη ρουτίνα. Αν κάτι επιθυμώ περισσότερο απ΄ όλα όπως καταλαβαίνεις, αγαπημένε μου αναγνώστη, είναι να καταφέρω να γνωρίσω όσο πιο πολλά μέρη του κόσμου γίνεται. Να έχω να λέω ιστορίες. Και αν πάλι δεν μπορέσω να το καταφέρω αυτό, ας μου κάνει η ζωή ένα άλλο δώρο. Αυτό του να μη σταματήσω να γελάω ποτέ. Να ξεκαρδίζομαι στα γέλια. Να μην με ενδιαφέρει τόσο πολύ κάτι σε σημείο που να με στεναχωρεί, εκτός του πού θα ταξιδέψω.
Κι όλα αυτά, έχοντας δίπλα μου ανθρώπους που θα έχουν τα ίδια μυαλά και τρέλα. Ανθρώπους που θα κάνουν τη δύσκολη στιγμή, εύκολη. Που τη στεναχώρια θα την μετατρέψουν σε χαρά. Που τη μιζέρια θα την κάνουν περιπέτεια. Ας αφήσουμε στην άκρη πια τα μίζερα και τα τετριμμένα. Η ζωή θέλει και λίγο τρέλα. Άντε και λίγο καλό φαγητό, κρασί και καλή παρέα. Εσύ τι λες;
