Καταιγισμό δηλώσεων, αντιδράσεων και απαντήσεων έφεραν οι δηλώσεις του Βουλευτή Μαγνησίας της ΝΔ , κ. Κωνσταντίνου Μαραβέγια, μέσα από την ανάγνωση επιστολής μιας συμπολίτισσας στη Βουλή, η οποία ρίχνει τα βέλη της στο νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου Βόλου, και όχι μόνο. Η επιστολή της συμπολίτισσας που εστάλη στον Βουλευτή, έδειξε ένα άλλο πρόσωπο του νοσοκομείου στην κοινή γνώμη, αυτό της αδιαφορίας εκ μέρους κάποιων.
«Επιμένω, είναι η επανάσταση του αυτονόητου που ενοχλεί. Αυτό είναι πολύ εύκολο στο στόμα εργατοπατέρων ή εργατοπατερικών κομμάτων να πάρει άλλου είδους διαστάσεις και χροιά που δεν είχε καμία σχέση με το νόημα που εγώ ήθελα να αποδώσω», δηλώνει ως καλεσμένος στη ραδιοφωνική εκπομπή του Ράδιο ΕΝΑ και στον Γιώργο Καρεκλίδη.
«Δέχτηκα τα πυρά κάποιον λίγων, γιατί σε αυτή τη χώρα, ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμα, θα κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου. Οπωσδήποτε στον ίδιο χώρο είναι εύκολο να συνυπάρχουν και καλά και κακώς κείμενα, αυτό το γνωρίζουμε όλοι», ανέφερε αρχικά στον αέρα της εκπομπής.«Επιμένω ότι όταν έκλεισαν οι κάμερες και τα μικρόφωνα πραγματικά και άλλοι συνάδελφοι Βουλευτές συνομολόγησαν ότι υπήρξαν και άλλου τέτοιου είδους διαμαρτυρίες που είχαν λάβει εκείνοι από άλλους συμπολίτες και αναφέρομαι λοιπόν και σε άλλα Νοσοκομεία της χώρας», συνέχισε.
«Η απάντησή μου απευθυνόταν περισσότερο
προς τον Πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ»
Εξήγησε ότι μαζί με το εγκώμιο που καλώς πλέχτηκε προς το πρόσωπο των γιατρών, από την άλλη καλώς ειπώθηκαν και τα προβλήματα του νοσοκομείου, που ως πολίτις θέλησε να εκφράσει. «Εγώ αυτό που ήθελα να τονίσω, και που δεν είχα ακούσει, παρά το γεγονός ότι το πρωί είχε υπάρξει η ακρόαση φορέων και μίλησαν και αρκετοί εκπρόσωποι συνδικαλιστικών φορέων, όπως ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, γιατί η αλήθεια είναι ότι η απάντησή μου απευθυνόταν περισσότερο προς εκείνον, έλεγα λοιπόν ότι αυτό που λείπει σ’ αυτή τη χώρα, νομίζω διαχρονικά, είναι η αυτοκριτική, είναι η αξιολόγηση των πεπραγμένων μας. Δεν ήταν προσωπικά να βάλλω κάποιους νοσηλευτές. Εξάλλου αυτό που ανέγνωσα περιείχε και κριτική αν θέλετε μιας συμπολίτισσας, όχι μόνο απέναντι σε νοσηλευτική υπηρεσία που της προσφέρθηκε, μάλιστα η ίδια πριν γράψει οτιδήποτε αρνητικό έπλεξε το εγκώμιο συναδέλφων γιατρών που μάλιστα, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε και ακούστηκαν τα ονόματά τους στο πανελλήνιο, όπως τον κ. Μάνδρο, τον κ. Ποτολίδη, τον κ. Καραμέτο, τον κ. Μεικόπουλο. Αναφέρθηκε ονομαστικά λοιπόν, και έπρεπε να αποτίσουμε τιμή σε αυτούς τους συναδέλφους που άσκησαν τόσο καιρό πραγματικά ηρωικά τα καθήκοντά τους, απλώς από εκεί και μετά αναφέρθηκε σε κάποια κακώς κείμενα που αφορούσαν και τη νοσηλευτική υπηρεσία, αφορούσαν και τις υποδομές του νοσοκομείου που τις περιέγραψε διαλυμένες. Έλεγα λοιπόν ότι αυτό που ουσιαστικάαπουσιάζει διαχρονικά είναι η αξιολόγηση και η αυτοκριτική. Για όλα τα προβλήματα μας φταίνε οι άλλοι. Δεν μας φταίει ποτέ ο κακός μας εαυτός. Αυτό καυτηρίασα».
«Δεν είχε καμία σχέση με το νόημα
που εγώ ήθελα να αποδώσω»
«Επιμένω», συνέχισε, «είναι η επανάσταση του αυτονόητου που ενοχλεί. Αυτό είναι πολύ εύκολο στο στόμα εργατοπατέρων ή εργατοπατερικών κομμάτων να πάρει άλλου είδους διαστάσεις και χροιά που δεν είχε καμία σχέση με το νόημα που εγώ ήθελα να αποδώσω».
Μάλιστα, συνέχισε, λέγοντας ότι η κριτική και ο σχολιασμός που έκανε δεν αναιρεί «τα ευχαριστώ» προς τους υγειονομικούς: «Και τα ευχαριστώ υφίστανται και τα χειροκροτήματα και η αναγνώριση της προσπάθειας που έχουν καταβάλλει όλο αυτό τον καιρό οι υγειονομικοί, είτε μιλάμε για γιατρούς είτε μιλάμε για νοσηλευτές. Πραγματικά αναγνώριση μιας μεγάλης προσπάθειας, αλλά γιατί αυτή η αναγνώριση να αφαιρεί το δικαίωμα της όποιας κριτικής ή της διάθεσης βελτίωσης;».
Απάντησε όμως, και στο αν πραγματικά υφίστανται τα προβλήματα που ανέφερε στην επιστολή της η συμπολίτισσα μας, στο Νοσοκομείο του Βόλου: «Μα, αστειεύεστε; Θέλετε να πείτε ότι όλοι οι υπόλοιποι αιθεροβατούν, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα;», δήλωσε εντόνως, για να συνεχίσει επί του θέματος λέγοντας: «Αν είναι δυνατόν. Θεωρώ ότι θα ήταν έως και ανήθικο ότι όλα λειτουργούν τέλεια τώρα ή στο παρελθόν ή ότι θα λειτουργούν τέλεια στο μέλλον. Ίσα ίσα αυτή η κριτική που δέχτηκα, από όσους θέλησαν να μου την ασκήσουν, δείχνει έλλειψη διάθεσης να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Γιατί είμαι εγώ το πρόβλημα που κάνω τις διαπιστώσεις και δεν είναι πρόβλημα αυτός που κλείνει τα μάτια και δεν θέλει να τις δει;».
«Δέχομαι τηλεφωνήματα συγχαρητηρίων
για την τοποθέτησή μου»
«Έχω δεχτεί από το πρωί άπειρα τηλέφωνα, και επειδή είμαστε σε περιοδεία με τον κ. Λυκουρέντζο, τον Πρόεδρο του ΕΛΓΑ, δεν μπόρεσα να απαντήσω και τα απαντούν οι συνεργάτες μου. Είναι τηλέφωνα συγχαρητηρίων γι’ αυτή μου την τοποθέτηση», συμπλήρωσε.
Όσον αφορά στο αν υπάρχει επαρκές προσωπικό στο Νοσοκομείο αυτή τη στιγμή, και μάλιστα στις βραδινές βάρδιες, θεωρεί ότι η εικόνα είναι πολύ καλύτερη, αλλά επιδέχεται βελτίωση. «Απαντώ λοιπόν, επειδή σε μεγάλο βαθμό δόθηκε ευχέρεια κινήσεων να έχω ενημέρωση και από την διοίκηση του Νοσοκομείου και από τη νοσηλευτική υπηρεσία, ότι είναι σαφέστατα καλύτερα τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη στελέχωση ανθρωπίνου δυναμικού. Θεωρώ ότι ναι, συνεχίζει να αποτελεί ένα πρόβλημα και η υποστελέχωση, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τα πάντα. Υπάρχει αυτή τη στιγμή άνεργος νοσηλευτής που δεν απορροφήθηκε από το Εθνικό Σύστημα Υγείας;».
«Η προσπάθεια για να λυθούν τα προβλήματα είναι διαρκής, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι πρωτίστως να διαπιστώνουμε. Όταν αρνούμαστε τις διαπιστώσεις, αυτό είναι το πρώτο σφάλμα», ανέφερε, για να συνεχίσει με έναν αλληγορικό- μεταφορικό τρόπο τον λόγο του ως γιατρός, λέγοντας ότι «δεν πρόκειται να λύσουμε τίποτα, καμία θεραπεία δεν μπορεί να εφαρμοστεί αν δεν γίνει πρώτα η διάγνωση. Αφού λοιπόν διαγνώσουμε το πρόβλημα, μετά πολλά μπορούμε να λύσουμε. Το σίγουρο είναι ότι αν κλείσουμε τα μάτια δεν θα λύσουμε τίποτα».
