Σε ενοχλεί κάτι που θα πει μια γυναίκα; Μια άποψη που θα εκφράσει; Πολύ εύκολα μπορείς να την βάλει στη θέση της. Της λες πόσο άσχημη είναι, πόσο προκλητική, την προσβάλλεις λέγοντας της πως καλύτερα θα κάνει να μασάει, παρά να μιλάει, της λες να πάει να βρει κάποιον να κάνει σεξ. Υπάρχει πιο απλό;
Μπορεί και ναι, αλλά ίσως να μη το έχουμε πάρει είδηση ακόμη. Το θέμα είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι οι γυναίκες, στο συγκεκριμένο «σπορ» έχουμε γίνει πιο ειδικοί και από τους ειδικούς. Πως έχουμε καταντήσει έτσι, να μιλάμε με απαξιωτικούς όρους, να έχουμε γίνει χειρότερες σε θέματα σεβασμού από εκείνους που δεν ξέρουν τι λένε όταν ανοίγουν το στόμα τους, προκειμένου να δείξουν ότι δεν συμφωνούν με κάποια άποψη; Η αλήθεια είναι, ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Στο ίντερνετ, στις αναμεταξύ μας συζητήσεις, στην τηλεόραση, στα γραπτά μας, δεν ξέρω γιατί, αλλά έχουμε την εντύπωση ότι μπορούμε να γράφουμε και να λέμε τα πάντα.
Θα μου πεις, αυτό είναι και το δημοκρατικό και στη δημοκρατία δεν υπάρχουν όρια. Αλλά, όταν ακούω σε συζητήσεις να δηλώνουν κάποιοι με ευκολία για μια γυναίκα πως αυτό που της χρειάζεται είναι ένας άντρας για να «έρθει στα ίσια της», δεν μπορώ να μην το σχολιάσω. Άκουσα πριν λίγο, μια κυρία, πάνω από 40 ετών, να εκμυστηρεύεται σε μια φίλη της πως κάποιος την προέτρεψε να βρει έναν άντρα, γιατί δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι μόνη της, γιατί πάσχει λέει από έλλειψη σεξ. «Καλά πλάκα μου κάνεις;» αποκρίθηκε η άλλη, παίρνοντας σαφώς στην πλάκα την όλη κουβέντα. «Μήπως σου έδωσε τηλέφωνα και διευθύνσεις από φίλους του για να διευκολυνθείς;
Ή μήπως θα πρέπει να πάρουμε σβάρνα βουνά και θάλασσες για να δούμε που συχνάζουν νέοι, ωραίοι και αποκαταστημένοι άντρες, μέχρι να βρούμε αυτόν που θα σου κάνει κλικ;». Να γελάς και να κλαις μαζί. Γιατί σύμφωνα με τη λογική αυτή, για να γνωρίσεις κάποιον θα πρέπει κάθε μέρα να παίρνεις αμπάριζα τα μπαρ, να σημαιοστολίζεσαι, να φτιάξεις μαλλί και νύχι, να παίρνεις τις φίλες σου και να ξεροσταλιάζεις πάνω στα τακούνια σου, να στριφογυρίζεις μπας και σταμπάρεις κάποιον μπας και εντοπίσεις τον άντρα τον σωστό. Γιατί μας υποτιμάτε ή για να είμαι πιο σωστή, γιατί υποτιμάμε τους εαυτούς μας;
Δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω πως, καταφέραμε η σεξουαλική μας κατάσταση να μας προσδιορίζει και έχουμε υποτιμήσει τόσο το συναίσθημα. Γιατί έχουμε θεωρήσει δεδομένο ότι το σημαντικό είναι το σεξ, χωρίς να ψάξουμε το κάτι παραπάνω, όπως η επικοινωνία, η αγάπη και ο έρωτας;
