Άλλη μια μέρα που ξύπνησες χωρίς κέφια. Ίσως και να έπεσες έτσι για ύπνο. Έχεις νεύρα, η γκρίνια δεν φεύγει με τίποτα. Νιώθεις κουρασμένος. Σε αυτή την εικόνα που σου περιγράφω, μήπως αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, αγαπημένε μου αναγνώστη; Οι περισσότερες ημέρες όλων μας θα μου πεις κάπως έτσι δεν ξεκινούν; Ειδικά αν ξέρεις πως η μέρα που ξεκίνησε είναι γεμάτη από υποχρεώσεις που πρέπει να φέρεις σε πέρας. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το μοτίβο συνηθίσαμε να κινούμαστε. Γκρινιάρηδες και μουρτζούφληδες, με το που ανοίξει το μάτι μας.
Θα μου πεις, σάμπως άδικο έχουμε; Προφανώς κι όχι. Αλλά ξέρεις κάτι; Κάθε μέρα, ερχόμενη στη δουλειά, συναντιέμαι στον δρόμο με ένα παιδί που πουλάει χαρτομάντιλα στα φανάρια. Ε, αυτό τον άνθρωπο, που με χιόνια, βροχές και ζέστες βγαίνει για να βγάλει το μεροκάματο του μέσα στο δρόμο, πίστεψε με, ποτέ δεν τον έχω δει χωρίς το χαμόγελο στα χείλη του. Πάντα θα σε καλημερίσει, πάντα θα σου χαμογελάσει, πάντα θα έχει ένα αστείο να σου πει. Και πριν βιαστείς να σκεφτείς ότι «πελάτες» ψάχνει, θα σου πω ότι έτσι αντιμετωπίζει όλο τον κόσμο, ακόμη κι αυτούς που δεν έχουν βγάλει ούτε μισό ευρώ για να πάρουν ένα πακέτο χαρτομάντιλα. Είναι ο χαρακτήρας του έτσι.
Κι αυτός έχει προβλήματα, ίσως περισσότερα από εσένα κι από μένα. Σε αντίθεση όμως με εμάς, που χάνουμε εύκολα τη διάθεση μας, που γκρινιάζουμε κι αγανακτούμε, εκείνος εξακολουθεί να είναι ευδιάθετος. Δεν τον ενδιαφέρει τι καιρό κάνει, θα τον δεις να στέκεται στο φανάρι, να σηκώνει το χέρι του και να χαιρετά έναν – ένας τους οδηγούς με το πρόσωπο του να λάμπει. Θα σε ρωτήσει αν είσαι καλά. Όχι για τυπικούς λόγους, το καταλαβαίνεις ότι η ερώτηση του κρύβει μια αλήθεια μέσα της. Ευγενής από τη φύση του, με τρόπους, προφανώς κοινωνικός, του αρέσει να συνομιλεί με τον κόσμο γύρω του. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, που ούτε το όνομα του δεν γνωρίζω, είναι για μένα καθημερινά πηγή έμπνευσης.
Μπορεί να μην καταφέρνω να είμαι τόσο αισιόδοξη όσο εκείνος, μπορεί να μην χαμογελάω συχνά, να γκρινιάζω και να αντιδρώ, ωστόσο συνειδητοποιώ πως ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων από εκείνον είναι ο σωστός, κι όχι ο δικός μου. Οπότε νομίζω πως αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, έχω κάνει ένα βήμα για να καλυτερέψω κάπως τα πράγματα. Σίγουρα η περίπτωση του συγκεκριμένου ανθρώπου δεν είναι η μοναδική. Ευτυχώς δηλαδή. Υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που καταφέρνουν και κρατούν τις ισορροπίες και μας δίνουν το καλό παράδειγμα. Αν ξύπνησες λοιπόν και είσαι μέσα στα νεύρα, βρες τρόπο να φτιάξει το κέφι σου. Υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι τα προβλήματα είναι για να λύνονται. Στο χέρι μας είναι να τα φτιάξουμε όλα, θέληση να υπάρχει. Σου στέλνω ένα μεγάλο χαμόγελο…
