Το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής μας, είναι σίγουρα η διαδρομή που καλούμαστε να κάνουμε στο βάθος του ίδιου μας του εαυτού. Πολλές φορές ωστόσο, ο φόβος, οι προκαταλήψεις και τα δικά μας προσωπικά, στενά όρια μέσα στα οποία έχουμε από πολύ μικροί παγιδευτεί, καθιστούν αυτό το ταξίδι δύσκολο, ίσως και αδύνατο. Για όσους ωστόσο επιθυμούν πραγματικά να ξεφύγουν από τα μοτίβα της εσωτερικής στασιμότητας και καταπίεσης, υπάρχουν διέξοδοι.
Συνέντευξη στον ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Ο Δρ Γρηγόρης Βασιλειάδης, ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής, καταγράφει μέσα από τη βαθιά προσωπική εμπειρία του στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, ιστορίες, συμβουλές και παρατηρήσεις που λειτουργούν σαν ένας “οδηγός” για όσους επιθυμούν να κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι πραγματικότητα, προκειμένου να βγουν στο φως της προσωπικής ευτυχίας και επίγνωσης.
Ο κ. Βασιλειάδης M.Sc. Ph.D. διδάκτωρ Ψυχολογίας – συστημικός υπαρξιακός ψυχοθεραπευτής μίλησε στο Volos City με αφορμή το βιβλίο «Το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι, Από το φόβο της σκιάς, στο φως της επίγνωσης» και τόνισε, ότι δουλεύοντας πολλά χρόνια με ανθρώπους, ήθελε να εξηγήσει και να κατανοήσει με έναν εύκολο γραπτό τρόπο το βάθος του ανθρώπινου ψυχισμού, το οποίο αποτυπώνεται στις περιπτώσεις των ανθρώπων που πηγαίνουν στα γραφεία των ψυχοθεραπευτών.
Τι παίζει ρόλο στην οικογένεια
Σύμφωνα με τον κ. Βασιλειάδη φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιοι βασικοί άξονες, που οι άνθρωποι προβληματίζονται και έχουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους.
Αυτοί οι άξονες είναι για παράδειγμα οι διαπροσωπικές σχέσεις, δηλαδή ο τρόπος που μεγαλώνουμε στο σπίτι μας με τους γονείς μας, έχει αποτέλεσμα να εσωτερικεύουμε μια ταυτότητα – προσωπικό κόσμο, ο οποίος αργότερα όταν φτιάχνουμε τη δική μας οικογένεια, αυτός ο κόσμος αντανακλά στον τρόπο που είμαστε ευχαριστημένοι, δυσαρεστημένοι, ικανοποιημένοι ή λιγότερο ικανοποιημένοι στις σχέσεις με τον σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους γνωστούς μας, τους φίλους μας και την επαγγελματική μας δράση.
«Το σύνδρομο της ελληνικής οικογενειακής πολυκατοικίας»
«Όλα αυτά εξηγούνται και στο βιβλίο, το οποίο δίνει έμφαση στο σύνδρομο της ελληνικής οικογενειακής πολυκατοικίας, το οποίο κατ’ ευφημισμό σημαίνει ότι στην Ελλάδα είναι πολύ συνηθισμένο οι άνθρωποι να ζουν ο ένας πάνω στον άλλο, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια συνεξάρτηση, που δημιουργεί ψυχικά προβλήματα, τα οποία οι άνθρωποι για να δουν ποιο είναι το πρόβλημά τους και η αιτία της κατάθλιψής τους, γιατί ζουν στην οικογενειακή πολυκατοικία, καταφεύγουν στον ψυχολόγο και ζητούν βοήθεια», επισήμανε.
Αυξάνεται ραγδαία η κατάθλιψη
Ο κ. Βασιλειάδης, είπε επίσης, ότι ένα άλλο θέμα που διαπιστώνει ο ίδιος, και θίγει ένα κεφάλαιο του βιβλίου, είναι η κατάθλιψη, εποχές που ο κόσμος ασχολείται με εικονιστικότητα και αυτοθεματοποίηση όπως στο ίντερνετ και περισσότερο ενδιαφέρει να παράγει μια εικόνα εαυτού, παρά να δομήσει μια αίσθηση εαυτού πιο σωστή, κάτι που έχει αποτέλεσμα στα καταθλιπτικά φαινόμενα.
«Η κατάθλιψη αυξάνεται με απίστευτα ραγδαίους ρυθμούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε όλες τις ηλικίες και εμφανίζεται με τη μορφή των εξαρτήσεων, των ψυχοσωματικών, της επιθετικότητας και της βίας. Αυτές είναι όλες εκφάνσεις των φαινομένων της κατάθλιψης, δεν αντιμετωπίζεται μόνο με φάρμακα, αλλά μέσα από την ψυχοθεραπεία και χρειάζεται κανείς να ψηλαφίσει την εσωτερική του αλήθεια, η οποία έχει καταπατηθεί από τόνους σκουπιδιών πάνω στους οποίους έχει χτίσει μια εικόνα προσωπικότητας», τόνισε ο κ. Βασιλειάδης.
Ο καθηγητής ανέφερε ότι αφού τα σκουπίδια αυτά καθαριστούν, με τη βοήθεια του ψυχοθεραπευτή και στην πορεία ο άνθρωπος, αφού καθαρίσει την ψυχή του μπορεί να έχει μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας επιλογών στην ενδοψυχική του πραγματικότητα και σο πως συμπεριφέρεται στους άλλους ανθρώπους.
«Ένας από τους στόχους της ψυχοθεραπείας…»
Αναφερόμενος στον τίτλο του βιβλίου, ο συγγραφέας ανέφερε ότι η σκιά, σύμφωνα με την γεωργιανή ψυχολογία είναι ένα χώρος στην ψυχή, στον οποίο εναποτίθεται αυτό που από την αρχή ο άνθρωπος θεωρεί ως κακό, απεχθές και έχει καταπιεστεί, γίνεται απωθημένο ή ασυνείδητο, όπως έχει περιγράψει ο Φρόιντ και δεν θέλει κανείς να το αγγίξει.
«Αυτό το υλικό όμως, αποκτά μέσα στον χρόνο, πολύ μεγάλη δυναμική και ζητάει τα… «ρέστα» από τον άνθρωπο, γιατί δεν το έχει εκπληρώσει. Αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος κακό, δεν είναι υποχρεωτικά κακό, μπορεί να είναι κάτι που αν αξιοποιηθεί μπορεί να κάνει καλό. Ένας από τους στόχους της ψυχοθεραπείας είναι να πλησιάσει κανείς αυτό που λέμε σκιώδες υλικό, να το βγάλει στο φως του ήλιου και να βάση αυτό να το ξαναδεί, για να γίνει έναυσμα μεγαλύτερης ενέργειας και δραστηριοποίησης του ανθρώπου», ανέφερε ο κ. Βασιλειάδης.
Από την εμπειρία του, ανέφερε ότι στον βαθμό που οι άνθρωποι ανακαλύπτουν αυτό το σκιώδες υλικό, μπορεί να τρομάζουν αρχικά, αλλά σταδιακά το αποδέχονται και προστίθενται βαθμοί ελευθερίας και ενεργειακού δυναμικού στην ψυχή τους και μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα και πιο ωραία πράγματα, αφού ενσωματώσουν αυτό το υλικό στην καθημερινότητα της συνειδητής τους ζωής.
INFO
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ασκεί το επάγγελμα του κλινικού ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή στον ιδιωτικό τομέα για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το 2005 απέκτησε διδακτορικό τίτλο στην Ψυχολογία, από το Τμήμα Ψυχολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Yπήρξε εκπαιδευτής σε προγράμματα σπουδών προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου στη συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία, εισηγητής επιστημονικών σεμιναρίων και επιστημονικών συνεδρίων με θεματολογία την ψυχοθεραπεία και τη συμβουλευτική, στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (ΣΕΨ), της ΕΛΕΣΥΘ (Ελληνική Εταιρεία Συστημικής Θεραπείας) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ψυχοθεραπευτών Οικογένειας (EFTA – European Family Therapy Association). Είναι ο συγγραφέας των αυτογνωστικών βιβλίων «Για μια ζωή με νόημα», «Εξομολογήσεις ενός ψυχοθεραπευτή» και «Πόσο αντέχεις την αλήθεια; Θεραπευτικές επιγνώσεις για την ψυχή και τις σχέσεις».
