Όλοι μας κατά καιρούς βάζουμε διάφορους στόχους. Άλλοι περισσότερους, άλλοι λιγότερους. Άλλοι στόχους μακρινούς, άλλοι σύντομους. Στόχους, που ορισμένοι από εμάς τους ονομάζουμε όνειρο ζωής, άλλοι κάρμα. Όπως πάντως κι αν το θεωρεί κανείς, το αποτέλεσμα θεωρώ πως είναι το ίδιο. Πως στο μυαλό σου βάζεις κάτι και προσπαθείς να το πετύχεις. Κάτι που φωνάζει όλο σου το είναι γι αυτό. Κάτι που ξυπνάς και κοιμάσαι με τη σκέψη του. Κάτι που επιθυμείς τόσο πολύ, που σου είναι αδύνατον να διανοηθείς πως δεν θα μπορέσεις να καταφέρεις να το πετύχεις. Κάτι που κλείνεις τα μάτια σου κι ονειρεύεσαι πως θα είναι η στιγμή που θα γίνει το όνειρο πραγματικότητα.
Κάτι που όταν έρχονται δύσκολες ημέρες, το σκέφτεσαι και οι στιγμές γίνονται υποφερτές. Κάτι που σου δίνει δύναμη να προσπαθήσεις, ακόμη κι όταν οι καταστάσεις δεν είναι με το μέρος σου. Αν με ρωτάς, αγαπημένε μου αναγνώστη, στόχος είναι το νόημα που δίνεις στην ζωή σου, στην καθημερινότητα σου, στο μέλλον σου. Στόχος είναι το σήμερα και το αύριο. Αυτό που σε παρακινεί να σηκωθείς το πρωί από το κρεβάτι σου γεμάτος χαρά και ανυπομονησία. Αν έχεις στόχο να βελτιώσεις τις συνθήκες εργασίας σου, είτε έχεις δική σου επιχείρηση, είτε απασχολείσαι στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, μπορείς να το πετύχεις, αν το στοχεύσεις. Αν έχεις στόχο να κάνεις ένα μακρινό ταξίδι, όπως εγώ λόγου χάρη, τότε θα πρέπει να υπολογίσεις τα οικονομικά σου, να προγραμματίσεις έτσι τη ζωή σου έτσι ώστε να καταφέρεις να το κάνεις πραγματικότητα. Αν έχεις βάλει στόχο να κάνεις ένα ξεκαθάρισμα στη ζωή σου, από τη στιγμή που θα το αποφασίσεις δεν μένει πολύς δρόμος.
Κι έτσι, μέσα από την όποια σου απόφαση, μέσα από τις σωστές και λάθος επιλογές, μέσα από τα αδιέξοδα που θα συναντήσεις, κάποια στιγμή θα φτάσεις εκεί που ήθελες. Κάποια στιγμή, μετά από κόπους, αγώνα, στεναχώριες, υπερπροσπάθεια, ο κόπος θα ανταμειφθεί, κι αντί το βελάκι να καρφωθεί ακόμη μια φορά στον τοίχο, θα βρεθεί να πιάνει το στόχο του. Το πότε κανείς δεν μπορεί να το υπολογίσει με σιγουριά. Εκείνο που σίγουρα ξέρω να σου πω με βεβαιότητα, αγαπημένε μου, είναι πως αξίζει κανείς να βάζει στόχους, αληθινούς, από εκείνους που νιώθεις κάποιος σαν να σε σπρώχνει, να σου δίνει ώθηση για να τους φτάσεις.
Αξίζει, γιατί, αν το σκεφτείς, δεν αξίζει ζωή χωρίς στόχους, χωρίς όνειρα, χωρίς προσδοκίες. Είμαστε εμείς, η εξέλιξη του να γίνουμε λίγο καλύτεροι. Και νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να θέλεις να γίνεις η καλύτερη εκδοχή από το ότι είσαι σήμερα.
