Το Υπουργείο Ανάπτυξης προχώρησε στη συγκρότηση επιτροπής χειροτεχνίας, στην οποία μετέχουν αμισθί πρόσωπα και φορείς. Έργο της Επιτροπής είναι: α) η ανάδειξη της Ελληνικής Χειροτεχνίας, στα πλαίσια επετειακών εκδηλώσεων του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, σε συνεργασία με την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» και β) η υποβολή προτάσεων και η ανάδειξη δράσεων, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, οι οποίες θα ενισχύσουν με κάθε πρόσφορο μέσο την ανάπτυξη της Χειροτεχνίας και Καλλιτεχνικής Βιοτεχνίας. Στο έργο της Επιτροπής εμπίπτουν ενδεικτικά, η υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων και η σύνταξη κατευθυντήριων οδηγιών, η παρακολούθηση της υλοποίησης δράσεων, η επίλυση προβλημάτων και η επικοινωνία των αποτελεσμάτων των εργασιών της στην πολιτική ηγεσία. Η θητεία της Επιτροπής ορίζεται διετής, έως την 30η Απριλίου 2022. Η κα Αικατερίνη Πολυμέρου- Καμηλάκη, μέλος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», καταγόμενη απ΄τη Μαγνησία, π. Διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, ορίστηκε ως Πρόεδρο
Όπως αναφέρει η ίδια, «η κοινή διαπίστωση ότι η επόμενη ημέρα, ιδιαίτερα μετά την πανδημία, θα είναι διαφορετική από όσες έχουμε ζήσει και όσα έχουμε προγραμματίσει, οδηγεί στον επαναπροσδιορισμό των στόχων όλων μας. Ίσως μάλιστα τώρα να είναι και μια ευκαιρία για μια επανεκκίνηση σε πιο ρεαλιστικές βάσεις για μια νέα πορεία που θα διορθώνει τις αρρυθμίες και αστοχίες του παρελθόντος για τη χώρα μας. Η παγκόσμια συγκυρία συνηγορεί στην ιδιαίτερη σημασία που μπορεί να αποκτήσει η έννοια της παρεξηγημένης τοπικότητας, η οποία και θα νοηματοδοτήσει εκ νέου την παγκοσμιοποίηση με την συνδρομή της τεχνολογίας.
Η άποψη ότι ο λαϊκός πολιτισμός είναι ζωντανός οργανισμός και όχι μουσειακό είδος αποτελεί εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες άποψη και διεθνών οργανισμών, όπως η UNESCO, η οποία με την σύμβαση του 2003 για την Άυλη Πολιτισμική Κληρονομιά υποδεικνύει στα κράτη μέλη την προστασία των παραδοσιακών τεχνικών, της διατροφής και των ποικίλων εκφάνσεων της πολιτισμικής τοπικότητας. Έτσι η ανάδειξη της παραδοσιακής κληρονομιάς ως πηγής έμπνευσης για τη σύγχρονη δημιουργία και ως μοχλού ανάπτυξης της χώρας, όπως προσδιορίζει από το 2003 η UNESCO (από το 2006 και η Ελλάδα με την σχετική σύμβαση), αποτελεί περισσότερο από ποτέ εθνική ανάγκη. Βεβαίως, σήμερα που η τεχνολογία έχει ανατρέψει τους παραδοσιακούς δρόμους διάδοσης της πληροφορίας και έχει συσσωρεύσει έναν τεράστιο όγκο δεδομένων, που δεν είναι δυνατόν να προσληφθεί και κυρίως να αφομοιωθεί από την ευρεία βάση του λαού, είναι απαραίτητη η διαμεσολάβηση της γνώσης διά της παιδείας, των ειδικών, των ερμηνευτών, των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η 3η βιομηχανική επανάσταση μας πλούτισε με πληροφορίες. Υπέρβαρες πλατφόρμες με data περιμένουν την μετατροπή του φορτίου τους σε πραγματική γνώση και σοφία για τον πολύ κόσμο, κάτι που υπόσχεται η 4η βιομηχανική επανάσταση και η τεχνητή νοημοσύνη. Ας μην αφήσουμε την ευκαιρία. Τα περιθώρια της ρομποτικής στις εφαρμοσμένες τέχνες, όπως και στις γεωργικές καλλιέργειες, για παράδειγμα, είναι πολλά».
